12) भक्तियोगः महात्म्य
(বাংলা হরফে সংস্কৃত ৬২'টি শ্লোক)
महादेव उवाच ।
अस्ति कोलापुरं नाम नगरं दक्षिणापथे । सुखानां सदं साध्वि साधुनां सिधिसम्भवम् ॥१
মহাদেব উবাচ ।
অস্তি কোলাপুরং নাম নগরং দক্ষিণাপথে । সুখানাং সদং সাধ্বি সাধুনাং সিধিসম্ভবম্ ।। ১
परशक्तेः परं पीठं सर्व्वदेवनिषेवितम् । पुराणेषु प्रसिद्धं यद्भुक्तिमुक्तिफलप्रदम् ॥२
পরশক্তেঃ পরং পীঠং সর্ব্বদেবনিষেবিতম্ । পুরাণেষু প্রসিদ্ধং যদ্ভুক্তিমুক্তিফলপ্রদম্ ।। ২
कोटिशस्तत्र तीर्थानि शिवलिङ्गानि कीटिशः । आस्ते रुद्रगया यत्र विशालं लोकविश्रुतम् ॥३
কোটিশস্তত্র তীর্থানি শিবলিঙ্গানি কীটিশঃ । আস্তে রুদ্রগয়া যত্র বিশালং লোকবিশ্রুতম্ ।। ৩
तुङ्गाचलमहावप्र-गोपुरोल्लासितोरणम् । प्रासादशिखरे यत्र तुङ्गञ्च कनकध्वजम् ॥४
তুঙ্গাচলমহাবপ্র-গোপুরোল্লাসিতোরণম্ । প্রাসাদশিখরে যত্র তুঙ্গঞ্চ কনকধ্বজম্ ।। ৪
सोमकान्तिमहासौधवलभीपङिक्तशोभितम् । जालरन्ध्रोद्गिरद्धूपधुमामोदितदिक्तटम् ॥५
সোমকান্তিমহাসৌধবলভীপঙিক্তশোভিতম্ । জালরন্ধ্রোদ্গিরদ্ধূপধুমামোদিতদিক্তটম্ ।। ৫
चलत्पताकविस्तीर्णच्छायं देवालयान्वितम् । चतुरैः सुन्दरैः स्निग्धैः श्रीमद्भिः शुचिमानसैः ॥६
চলৎপতাকবিস্তীর্ণচ্ছায়ং দেবালয়ান্বিতম্ । চতুরৈঃ সুন্দরৈঃ স্নিগ্ধৈঃ শ্রীমদ্ভিঃ শুচিমানসৈঃ ।। ৬
अधिष्ठितं सदाचारैः पुरुषैर्भूरिभूषणैः । कुरङ्गनयनाश्चन्द्रवदनाः कुटिलालकाः ॥७
অধিষ্ঠিতং সদাচারৈঃ পুরুষৈর্ভূরিভূষণৈঃ । কুরঙ্গনয়নাশ্চন্দ্রবদনাঃ কুটিলালকাঃ ।। ৭
उत्फुल्लचम्पकच्छायाः पीनतुङ्गपयोधराः । कृशमध्या निम्ननाभि-वलित्रयविराजिताः ॥८
উৎফুল্লচম্পকচ্ছায়াঃ পীনতুঙ্গপয়োধরাঃ । কৃশমধ্যা নিম্ননাভি-বলিত্রয়বিরাজিতাঃ ।। ৮
विशालजघनाश्चारुजङ्घायुग्मवराङ्घ्रयः । वाचालमेखलादामनिक्वणन्मणिनूपुराः ॥९
বিশালজঘনাশ্চারুজঙ্ঘাযুগ্মবরাঙ্ঘ্রয়ঃ । বাচালমেখলাদামনিক্বণন্মণিনূপুরাঃ ।। ৯
रणत्कङ्कणहस्ताव्जस्फुरत्करजरश्मयः ।वसन्ति प्रमदा यत्र मादयन्त्यो मुनीनपि ॥१०
রণৎকঙ্কণহস্তাব্জস্ফুরৎকরজরশ্ময়ঃ ।বসন্তি প্রমদা যত্র মাদয়ন্ত্যো মুনীনপি ।। ১০
समस्तवस्तुसंयुक्तं सर्व्वभोगसमन्वितम् । मङ्गलैः सकलैर्युक्तं महालक्ष्मीसमन्वितम् । ११
সমস্তবস্তুসংযুক্তং সর্ব্বভোগসমন্বিতম্ । মঙ্গলৈঃ সকলৈর্যুক্তং মহালক্ষ্মীসমন্বিতম্ । ১১
तत्रागच्छत्पुमान् कश्चिदयुवा गौरः सुलोचनः । कम्वुकण्ठः पृथुस्कन्धो महावक्षा महाभुजः ॥१२
তত্রাগচ্ছৎপুমান্ কশ্চিদযুবা গৌরঃ সুলোচনঃ । কম্বুকণ্ঠঃ পৃথুস্কন্ধো মহাবক্ষা মহাভুজঃ ।। ১২
समस्तलक्षणोपेतो गोचरासक्तमानसः । प्रविश्य नगरं पश्यन् शोभां सौधेषु सर्व्वतः ॥१३
সমস্তলক্ষণোপেতো গোচরাসক্তমানসঃ । প্রবিশ্য নগরং পশ্যন্ শোভাং সৌধেষু সর্ব্বতঃ ।। ১৩
उत्कण्ठितमना द्रष्टुं महालक्षीं सुरेश्वरीम् । मणिकुण्डे कृतस्नानः सम्पन्नपितृतर्पणः ॥१४
উৎকণ্ঠিতমনা দ্রষ্টুং মহালক্ষীং সুরেশ্বরীম্ । মণিকুণ্ডে কৃতস্নানঃ সম্পন্নপিতৃতর্পণঃ ।। ১৪
महालक्षीं महामायां नत्वा तुष्टाव भक्तितः ॥१५
মহালক্ষীং মহামায়াং নত্বা তুষ্টাব ভক্তিতঃ ।। ১৫
जयत्यपारकरुणाशरण्या जगदम्विका । कुर्व्वाणा जगतो जन्म पालनं क्षपणं दृशा । यया शक्त्या कृतादिष्टः परमेष्ठी सृजत्यसौ ॥१६
জয়ত্যপারকরুণাশরণ্যা জগদম্বিকা । কুর্ব্বাণা জগতো জন্ম পালনং ক্ষপণং দৃশা । যয়া শক্ত্যা কৃতাদিষ্টঃ পরমেষ্ঠী সৃজত্যসৌ ।। ১৬
अवष्टभ्य च तां शक्तिं पालयत्यच्युतो जगत् यया शक्त्या कृतावेशः संहरत्यखिलं हरः ॥१७
অবষ্টভ্য চ তাং শক্তিং পালয়ত্যচ্যুতো জগৎ যয়া শক্ত্যা কৃতাবেশঃ সংহরত্যখিলং হরঃ ।। ১৭
तां भजे परमां शक्तिं सर्गस्थितिलयोर्ज्जिताम् । योगिध्येयाङ्घ्रिकमले कमले कमलालये ॥१८
তাং ভজে পরমাং শক্তিং সর্গস্থিতিলয়োর্জ্জিতাম্ । যোগিধ্যেয়াঙ্ঘ্রিকমলে কমলে কমলালয়ে ।। ১৮
स्वभावानखिलान्नस्त्वं गृह्णासीन्द्रियगोचरान् । त्वमेव कल्पनाजालं तत्कल्पं कुरुषे मनः ॥१९
স্বভাবানখিলান্নস্ত্বং গৃহ্ণাসীন্দ্রিয়গোচরান্ । ত্বমেব কল্পনাজালং তৎকল্পং কুরুষে মনঃ ।। ১৯
इच्छाज्ञानक्रियारूपा परसंवित्स्वरूपिणी । निष्कला निर्म्मला नित्या निराकारा निरञ्जना ॥२०
ইচ্ছাজ্ঞানক্রিয়ারূপা পরসংবিৎস্বরূপিণী । নিষ্কলা নির্ম্মলা নিত্যা নিরাকারা নিরঞ্জনা ।। ২০
निरन्तरा निरातङ्का निरालम्वा निरामाया । तवैवं महिमानं हि को वर्णयितुमीशते ॥२१
নিরন্তরা নিরাতঙ্কা নিরালম্বা নিরামায়া । তবৈবং মহিমানং হি কো বর্ণয়িতুমীশতে ।। ২১
वन्दे निर्भिन्नषट्चक्र-द्वादशान्तर्व्विहारिणीम् । अनाहतध्वनिमयीं विन्दुनादकलात्मिकाम् ॥२२
বন্দে নির্ভিন্নষট্চক্র-দ্বাদশান্তর্ব্বিহারিণীম্ । অনাহতধ্বনিময়ীং বিন্দুনাদকলাত্মিকাম্ ।। ২২
मातस्त्वं पूर्णशीतांशुगलत्पीयुषवाहिनी । पुञ्चासि वत्सले वालान् सनकादीन् दिगम्वरान् ॥२३
মাতস্ত্বং পূর্ণশীতাংশুগলৎপীযুষবাহিনী । পুঞ্চাসি বৎসলে বালান্ সনকাদীন্ দিগম্বরান্ ।। ২৩
अनुस्यूता शिवा संविज्जाग्रत्स्वप्नसुयुप्तियू । तुरीयायां वर्त्तमाना दयासूनृतसन्धिषु ॥२४
অনুস্যূতা শিবা সংবিজ্জাগ্রৎস্বপ্নসুযুপ্তিযূ । তুরীয়ায়াং বর্ত্তমানা দয়াসূনৃতসন্ধিষু ।। ২৪
ददासि प्राणिनां सर्व्वाः सततं व्रह्मसम्पदः । संहृत्य तत्त्वसङ्घातं तुरीयातीतया त्व्यया ॥२५
দদাসি প্রাণিনাং সর্ব্বাঃ সততং ব্রহ্মসম্পদঃ । সংহৃত্য তত্ত্বসঙ্ঘাতং তুরীয়াতীতয়া ত্ব্যয়া ।। ২৫
योगिनां विम्वतादात्म्यं दीयते निर्व्विकल्पया । परां नमामि पश्यन्तीं मध्यमां वैखरीमपि ॥२६
যোগিনাং বিম্বতাদাত্ম্যং দীয়তে নির্ব্বিকল্পয়া । পরাং নমামি পশ্যন্তীং মধ্যমাং বৈখরীমপি ।। ২৬
रूपाणि देवि गृह्णासि जगत्सन्त्राणहेतवे । त्वं व्राह्मी वैष्णवी च त्वं माहेशी च त्वमम्विके ॥२७
রূপাণি দেবি গৃহ্ণাসি জগৎসন্ত্রাণহেতবে । ত্বং ব্রাহ্মী বৈষ্ণবী চ ত্বং মাহেশী চ ত্বমম্বিকে ।। ২৭
वाराही त्वं महालक्षीर्नारसिंही त्वमैन्द्रिका । त्वं कौमारी चण्डिका त्वं लक्ष्मीस्त्वं विश्वपावनी ॥२८
বারাহী ত্বং মহালক্ষীর্নারসিংহী ত্বমৈন্দ্রিকা । ত্বং কৌমারী চণ্ডিকা ত্বং লক্ষ্মীস্ত্বং বিশ্বপাবনী ।। ২৮
सावित्री त्वं जगन्माता शशिनी त्वञ्च रोहिणी । त्वं स्वाहा त्वं स्वधा त्वं हि त्वं सुधा परमेश्वरी ॥२९
সাবিত্রী ত্বং জগন্মাতা শশিনী ত্বঞ্চ রোহিণী । ত্বং স্বাহা ত্বং স্বধা ত্বং হি ত্বং সুধা পরমেশ্বরী ।। ২৯
चण्डमुण्डभुजादण्ड-खण्डदोर्द्दण्डमण्डिते । रक्तवीजगलद्रक्त-पानघूर्णितलोचने ॥३०
চণ্ডমুণ্ডভুজাদণ্ড-খণ্ডদোর্দ্দণ্ডমণ্ডিতে । রক্তবীজগলদ্রক্ত-পানঘূর্ণিতলোচনে ।। ৩০
उन्मत्तमहीषग्रीवोन्मूलकप्रौढ़दोर्युगे । शुम्भासुरमहादैत्यदारणायतविक्रमे ॥३१
উন্মত্তমহীষগ্রীবোন্মূলকপ্রৌঢ়দোর্যুগে । শুম্ভাসুরমহাদৈত্যদারণায়তবিক্রমে ।। ৩১
अनन्तचरिते तुभ्यं नमस्त्रैलोक्यमातृके । भक्तकल्पलते मह्यं प्रसीद परमेश्वरि ॥३२
অনন্তচরিতে তুভ্যং নমস্ত্রৈলোক্যমাতৃকে । ভক্তকল্পলতে মহ্যং প্রসীদ পরমেশ্বরি ।। ৩২
इति तेन स्तुता देवी महालक्ष्मीस्ततः स्वयम् । निजरूपं समास्थाय पुरुषं प्रत्युवाच तम् ॥३३
ইতি তেন স্তুতা দেবী মহালক্ষ্মীস্ততঃ স্বয়ম্ । নিজরূপং সমাস্থায় পুরুষং প্রত্যুবাচ তম্ ।। ৩৩
श्रीलक्ष्मीरुवाच ।
राजपुत्र प्रसन्नाहं वृणीष्व वरमुत्तमम् ॥३४
শ্রীলক্ষ্মীরুবাচ ।
রাজপুত্র প্রসন্নাহং বৃণীষ্ব বরমুত্তমম্ ।। ৩৪
राजपुत्र उवाच ।
पिता मे धरणीपालो वाजिमेधं महाक्रतुम् । कुर्व्वाणो दैवयोगेन रोगाक्रान्तो दिवंययौ । तद्वपुस्तप्ततैलेन शोषयित्वा मया ततः ॥३५
রাজপুত্র উবাচ ।
পিতা মে ধরণীপালো বাজিমেধং মহাক্রতুম্ । কুর্ব্বাণো দৈবযোগেন রোগাক্রান্তো দিবংযযৌ । তদ্বপুস্তপ্ততৈলেন শোষয়িত্বা ময়া ততঃ ।। ৩৫
स्थापितस्तत्र यागोहसौ यथापूर्व्वमवर्त्तत । अथ क्रान्तमहीचक्रो षूपे यागतुरङ्गमः ॥३६
স্থাপিতস্তত্র যাগোহসৌ যথাপূর্ব্বমবর্ত্তত । অথ ক্রান্তমহীচক্রো ষূপে যাগতুরঙ্গমঃ ।। ৩৬
निशीथे वन्धनं हित्वा नीतः केनापि कुत्रचित् । अदृष्ट्वा तद्गतं क्वापि निवृत्तेषु जनेष्वहम् ॥३७
নিশীথে বন্ধনং হিত্বা নীতঃ কেনাপি কুত্রচিৎ । অদৃষ্ট্বা তদ্গতং ক্বাপি নিবৃত্তেষু জনেষ্বহম্ ।। ৩৭
आमन्त्र्य ऋत्विजः सर्व्वाञ्छरणं त्वामुपागतः । प्रसन्ना यदि देवि त्वं तन्मे यागतुरङ्गमः ॥३८
আমন্ত্র্য ঋত্বিজঃ সর্ব্বাঞ্ছরণং ত্বামুপাগতঃ । প্রসন্না যদি দেবি ত্বং তন্মে যাগতুরঙ্গমঃ ।। ৩৮
दृष्टो भवतु यागोहसौ सम्पूर्णो जायते यथा । आनृण्यं मम तातस्य तेन राज्ञो भविष्यति ॥३९
দৃষ্টো ভবতু যাগোহসৌ সম্পূর্ণো জায়তে যথা । আনৃণ্যং মম তাতস্য তেন রাজ্ঞো ভবিষ্যতি ।। ৩৯
तथा कुरु जगद्धात्रि शरणागतवत्सले ॥४०
তথা কুরু জগদ্ধাত্রি শরণাগতবৎসলে ।। ৪০
देव्युवाच ।
मम द्वारं द्विजः सिद्धसमाधिरिति विश्रुतः । ममाज्ञया स ते सर्व्वं कार्य्यं निष्पादयिष्यति । इत्युक्तः श्रीमहालक्ष्म्या ततो राजकुमारकः ॥४१
দেব্যুবাচ ।
মম দ্বারং দ্বিজঃ সিদ্ধসমাধিরিতি বিশ্রুতঃ । মমাজ্ঞয়া স তে সর্ব্বং কার্য্যং নিষ্পাদয়িষ্যতি । ইত্যুক্তঃ শ্রীমহালক্ষ্ম্যা ততো রাজকুমারকঃ ।। ৪১
आजगाम मुनिः सिद्धसमाधिर्यत्र तिष्ठति । प्रणम्य तस्य पादाव्जं कृताञ्जलिरवस्थितः ॥४२
আজগাম মুনিঃ সিদ্ধসমাধির্যত্র তিষ্ঠতি । প্রণম্য তস্য পাদাব্জং কৃতাঞ্জলিরবস্থিতঃ ।। ৪২
तमुवाच ततो विप्रः प्रहितोहसि त्वमन्वया । त्वदीप्सितमिदं सर्व्वं साधयामि विलोकय ॥४३
তমুবাচ ততো বিপ্রঃ প্রহিতোহসি ত্বমন্বয়া । ত্বদীপ্সিতমিদং সর্ব্বং সাধয়ামি বিলোকয় ।। ৪৩
इत्युक्त्वा त्रिदशान् सर्व्वानाचकर्ष स मान्त्रिकः । ऐक्षत क्षितिपालस्य तनयोहसौ तदा सुरान् ॥४४
ইত্যুক্ত্বা ত্রিদশান্ সর্ব্বানাচকর্ষ স মান্ত্রিকঃ । ঐক্ষত ক্ষিতিপালস্য তনয়োহসৌ তদা সুরান্ ।। ৪৪
कृताञ्जलिपुटान् देवान् वेपमानकलेवरान् । अथ तानमरान् सर्व्वान् स्म्वभाषे द्विजोत्तमः ॥४५
কৃতাঞ্জলিপুটান্ দেবান্ বেপমানকলেবরান্ । অথ তানমরান্ সর্ব্বান্ স্ম্বভাষে দ্বিজোত্তমঃ ।। ৪৫
अमुष्य राजपुत्रस्य वाजी यज्ञाय कल्पितः । नीतोहस्ति देवराजेन क्षपायामपहृत्य सः ॥४६
অমুষ্য রাজপুত্রস্য বাজী যজ্ঞায় কল্পিতঃ । নীতোহস্তি দেবরাজেন ক্ষপায়ামপহৃত্য সঃ ।। ৪৬
गीर्व्वाणा अश्वमेवास्य समानयत मा चिरम् । अथ तस्य मुनेर्वाक्याद्देवैर्घज्ञतुरङ्गमः ॥४७
গীর্ব্বাণা অশ্বমেবাস্য সমানয়ত মা চিরম্ । অথ তস্য মুনের্বাক্যাদ্দেবৈর্ঘজ্ঞতুরঙ্গমঃ ।। ৪৭
समर्पितस्ततस्तेन तेहनुज्ञाता दिवौकसः । आकृष्टानमरान् दृष्ट्वा गतं लव्ध्वा तुरङ्गमम् ॥४८
সমর্পিতস্ততস্তেন তেহনুজ্ঞাতা দিবৌকসঃ । আকৃষ্টানমরান্ দৃষ্ট্বা গতং লব্ধ্বা তুরঙ্গমম্ ।। ৪৮
महीपतिसुतो नत्वा तं मुनिं वाक्यमव्रवीत् । आश्चर्य्यमिदमेतत्ते सामर्थ्यमृषिसत्तम ॥४९
মহীপতিসুতো নত্বা তং মুনিং বাক্যমব্রবীৎ । আশ্চর্য্যমিদমেতত্তে সামর্থ্যমৃষিসত্তম ।। ৪৯
कृतं त्वया चित्रमिदं त्रिदशाकर्षणं क्षणात् । हस्तादाकृष्य दत्तो मे यज्ञीयोहयं तुरङ्गमः ॥५०
কৃতং ত্বয়া চিত্রমিদং ত্রিদশাকর্ষণং ক্ষণাৎ । হস্তাদাকৃষ্য দত্তো মে যজ্ঞীয়োহয়ং তুরঙ্গমঃ ।। ৫০
न किञ्चिदपरं षावद्दुष्करं यत् सुरैरपि । प्रभविष्यति तत्कर्तुं भवानेव न चापरः । ५१
ন কিঞ্চিদপরং ষাবদ্দুষ্করং যৎ সুরৈরপি । প্রভবিষ্যতি তৎকর্ত্তুং ভবানেব ন চাপরঃ । ৫১
शृणु विप्र महीपालः पितासीन्मे वृहद्रथः । प्रारव्धहयमेधोहसौ दैवेन निधनं गतः ॥५२
শৃণু বিপ্র মহীপালঃ পিতাসীন্মে বৃহদ্রথঃ । প্রারব্ধহয়মেধোহসৌ দৈবেন নিধনং গতঃ ।। ৫২
अद्यापि तस्य देहोहस्ति तप्ततैलेन शोषितः । तस्य सञ्जीवनं भूयः कर्तुमर्हसि सत्तम ॥५३
অদ্যাপি তস্য দেহোহস্তি তপ্ততৈলেন শোষিতঃ । তস্য সঞ্জীবনং ভূয়ঃ কর্ত্তুমর্হসি সত্তম ।। ৫৩
इत्याकर्ण्य स्मितं कृत्वा स जगाद महामुनिः । यामस्तत्र पिता यत्र तावको यागमण्डपः ॥५४
ইত্যাকর্ণ্য স্মিতং কৃত্বা স জগাদ মহামুনিঃ । যামস্তত্র পিতা যত্র তাবকো যাগমণ্ডপঃ ।। ৫৪
अथागत्य समं तेन तत्र सिद्धसमाधिना । पयोहभिमन्त्र्य विदधे तस्य प्रेतस्य मूर्द्धनि ॥५५
অথাগত্য সমং তেন তত্র সিদ্ধসমাধিনা । পয়োহভিমন্ত্র্য বিদধে তস্য প্রেতস্য মূর্দ্ধনি ।। ৫৫
ततः प्राप नृपः संज्ञामुत्तस्थे वै ददर्श च । स तं पप्रच्छ विप्रेन्द्रं कोहसि धर्म्मेति भूपतिः ॥५६
ততঃ প্রাপ নৃপঃ সংজ্ঞামুত্তস্থে বৈ দদর্শ চ । স তং পপ্রচ্ছ বিপ্রেন্দ্রং কোহসি ধর্ম্মেতি ভূপতিঃ ।। ৫৬
ततो राजसुतः सर्व्वं भूपालाय न्यवेदयत् । स नत्वा व्राह्मणं राजा तं पुनर्द्दत्तजीवितम् ॥५७
ততো রাজসুতঃ সর্ব্বং ভূপালায় ন্যবেদয়ৎ । স নত্বা ব্রাহ্মণং রাজা তং পুনর্দ্দত্তজীবিতম্ ।। ৫৭
वभाषे केन पुण्येन त्वयि शक्तिरलौकिकी । यया मे जीवितं दत्तमाकृष्टाश्च दिवौकसः ॥५८
বভাষে কেন পুণ্যেন ত্বয়ি শক্তিরলৌকিকী । যয়া মে জীবিতং দত্তমাকৃষ্টাশ্চ দিবৌকসঃ ।। ৫৮
यागश्चोद्धरितो विप्र येन मे तन्निरूपय ॥५९
যাগশ্চোদ্ধরিতো বিপ্র যেন মে তন্নিরূপয় ।। ৫৯
इत्युक्तस्तेन विप्रोहसौ जगाद श्लक्ष्णया गिरा । गीतानां द्वादशाध्यायं जपाम्यहमतन्द्रितः । तेन शक्तिरियंराजन् यया प्राप्तोहसि जीवितम् ॥६०
ইত্যুক্তস্তেন বিপ্রোহসৌ জগাদ শ্লক্ষ্ণয়া গিরা । গীতানাং দ্বাদশাধ্যায়ং জপাম্যহমতন্দ্রিতঃ । তেন শক্তিরিয়ংরাজন্ যয়া প্রাপ্তোহসি জীবিতম্ ।। ৬০
एतदाकर्ण्य राजासौ द्वादशाध्यायमुत्तमम् । पपाठ तस्माद्विप्रर्षेः सकाशात् व्राह्मणान्वितम् ॥६१
এতদাকর্ণ্য রাজাসৌ দ্বাদশাধ্যায়মুত্তমম্ । পপাঠ তস্মাদ্বিপ্রর্ষেঃ সকাশাৎ ব্রাহ্মণান্বিতম্ ।। ৬১
तस्याध्यायस्य माहात्म्यात्ते सर्व्वे सद्गतिं ययुः । अन्ये पठित्वा जीवाश्च मुक्तिमापुरहो पराम् ॥६२
তস্যাধ্যায়স্য মাহাত্ম্যাত্তে সর্ব্বে সদ্গতিং যযুঃ । অন্যে পঠিত্বা জীবাশ্চ মুক্তিমাপুরহো পরাম্ ।। ৬২
इति श्रीपाद्मे उत्तरखण्डे गीतामाहात्म्ये द्वादशाध्यायमाहात्म्यं नाम षड़शीत्यधिकशततमोहध्यायः ॥१८६॥
ইতি শ্রীপাদ্মে উত্তরখণ্ডে গীতামাহাত্ম্যে দ্বাদশাধ্যায়মাহাত্ম্যং নাম ষড়শীত্যধিকশততমোহধ্যায়ঃ ।।১৮৬।।
अस्ति कोलापुरं नाम नगरं दक्षिणापथे । सुखानां सदं साध्वि साधुनां सिधिसम्भवम् ॥१
মহাদেব উবাচ ।
অস্তি কোলাপুরং নাম নগরং দক্ষিণাপথে । সুখানাং সদং সাধ্বি সাধুনাং সিধিসম্ভবম্ ।। ১
परशक्तेः परं पीठं सर्व्वदेवनिषेवितम् । पुराणेषु प्रसिद्धं यद्भुक्तिमुक्तिफलप्रदम् ॥२
পরশক্তেঃ পরং পীঠং সর্ব্বদেবনিষেবিতম্ । পুরাণেষু প্রসিদ্ধং যদ্ভুক্তিমুক্তিফলপ্রদম্ ।। ২
कोटिशस्तत्र तीर्थानि शिवलिङ्गानि कीटिशः । आस्ते रुद्रगया यत्र विशालं लोकविश्रुतम् ॥३
কোটিশস্তত্র তীর্থানি শিবলিঙ্গানি কীটিশঃ । আস্তে রুদ্রগয়া যত্র বিশালং লোকবিশ্রুতম্ ।। ৩
तुङ्गाचलमहावप्र-गोपुरोल्लासितोरणम् । प्रासादशिखरे यत्र तुङ्गञ्च कनकध्वजम् ॥४
তুঙ্গাচলমহাবপ্র-গোপুরোল্লাসিতোরণম্ । প্রাসাদশিখরে যত্র তুঙ্গঞ্চ কনকধ্বজম্ ।। ৪
सोमकान्तिमहासौधवलभीपङिक्तशोभितम् । जालरन्ध्रोद्गिरद्धूपधुमामोदितदिक्तटम् ॥५
সোমকান্তিমহাসৌধবলভীপঙিক্তশোভিতম্ । জালরন্ধ্রোদ্গিরদ্ধূপধুমামোদিতদিক্তটম্ ।। ৫
चलत्पताकविस्तीर्णच्छायं देवालयान्वितम् । चतुरैः सुन्दरैः स्निग्धैः श्रीमद्भिः शुचिमानसैः ॥६
চলৎপতাকবিস্তীর্ণচ্ছায়ং দেবালয়ান্বিতম্ । চতুরৈঃ সুন্দরৈঃ স্নিগ্ধৈঃ শ্রীমদ্ভিঃ শুচিমানসৈঃ ।। ৬
अधिष्ठितं सदाचारैः पुरुषैर्भूरिभूषणैः । कुरङ्गनयनाश्चन्द्रवदनाः कुटिलालकाः ॥७
অধিষ্ঠিতং সদাচারৈঃ পুরুষৈর্ভূরিভূষণৈঃ । কুরঙ্গনয়নাশ্চন্দ্রবদনাঃ কুটিলালকাঃ ।। ৭
उत्फुल्लचम्पकच्छायाः पीनतुङ्गपयोधराः । कृशमध्या निम्ननाभि-वलित्रयविराजिताः ॥८
উৎফুল্লচম্পকচ্ছায়াঃ পীনতুঙ্গপয়োধরাঃ । কৃশমধ্যা নিম্ননাভি-বলিত্রয়বিরাজিতাঃ ।। ৮
विशालजघनाश्चारुजङ्घायुग्मवराङ्घ्रयः । वाचालमेखलादामनिक्वणन्मणिनूपुराः ॥९
বিশালজঘনাশ্চারুজঙ্ঘাযুগ্মবরাঙ্ঘ্রয়ঃ । বাচালমেখলাদামনিক্বণন্মণিনূপুরাঃ ।। ৯
रणत्कङ्कणहस्ताव्जस्फुरत्करजरश्मयः ।वसन्ति प्रमदा यत्र मादयन्त्यो मुनीनपि ॥१०
রণৎকঙ্কণহস্তাব্জস্ফুরৎকরজরশ্ময়ঃ ।বসন্তি প্রমদা যত্র মাদয়ন্ত্যো মুনীনপি ।। ১০
समस्तवस्तुसंयुक्तं सर्व्वभोगसमन्वितम् । मङ्गलैः सकलैर्युक्तं महालक्ष्मीसमन्वितम् । ११
সমস্তবস্তুসংযুক্তং সর্ব্বভোগসমন্বিতম্ । মঙ্গলৈঃ সকলৈর্যুক্তং মহালক্ষ্মীসমন্বিতম্ । ১১
तत्रागच्छत्पुमान् कश्चिदयुवा गौरः सुलोचनः । कम्वुकण्ठः पृथुस्कन्धो महावक्षा महाभुजः ॥१२
তত্রাগচ্ছৎপুমান্ কশ্চিদযুবা গৌরঃ সুলোচনঃ । কম্বুকণ্ঠঃ পৃথুস্কন্ধো মহাবক্ষা মহাভুজঃ ।। ১২
समस्तलक्षणोपेतो गोचरासक्तमानसः । प्रविश्य नगरं पश्यन् शोभां सौधेषु सर्व्वतः ॥१३
সমস্তলক্ষণোপেতো গোচরাসক্তমানসঃ । প্রবিশ্য নগরং পশ্যন্ শোভাং সৌধেষু সর্ব্বতঃ ।। ১৩
उत्कण्ठितमना द्रष्टुं महालक्षीं सुरेश्वरीम् । मणिकुण्डे कृतस्नानः सम्पन्नपितृतर्पणः ॥१४
উৎকণ্ঠিতমনা দ্রষ্টুং মহালক্ষীং সুরেশ্বরীম্ । মণিকুণ্ডে কৃতস্নানঃ সম্পন্নপিতৃতর্পণঃ ।। ১৪
महालक्षीं महामायां नत्वा तुष्टाव भक्तितः ॥१५
মহালক্ষীং মহামায়াং নত্বা তুষ্টাব ভক্তিতঃ ।। ১৫
जयत्यपारकरुणाशरण्या जगदम्विका । कुर्व्वाणा जगतो जन्म पालनं क्षपणं दृशा । यया शक्त्या कृतादिष्टः परमेष्ठी सृजत्यसौ ॥१६
জয়ত্যপারকরুণাশরণ্যা জগদম্বিকা । কুর্ব্বাণা জগতো জন্ম পালনং ক্ষপণং দৃশা । যয়া শক্ত্যা কৃতাদিষ্টঃ পরমেষ্ঠী সৃজত্যসৌ ।। ১৬
अवष्टभ्य च तां शक्तिं पालयत्यच्युतो जगत् यया शक्त्या कृतावेशः संहरत्यखिलं हरः ॥१७
অবষ্টভ্য চ তাং শক্তিং পালয়ত্যচ্যুতো জগৎ যয়া শক্ত্যা কৃতাবেশঃ সংহরত্যখিলং হরঃ ।। ১৭
तां भजे परमां शक्तिं सर्गस्थितिलयोर्ज्जिताम् । योगिध्येयाङ्घ्रिकमले कमले कमलालये ॥१८
তাং ভজে পরমাং শক্তিং সর্গস্থিতিলয়োর্জ্জিতাম্ । যোগিধ্যেয়াঙ্ঘ্রিকমলে কমলে কমলালয়ে ।। ১৮
स्वभावानखिलान्नस्त्वं गृह्णासीन्द्रियगोचरान् । त्वमेव कल्पनाजालं तत्कल्पं कुरुषे मनः ॥१९
স্বভাবানখিলান্নস্ত্বং গৃহ্ণাসীন্দ্রিয়গোচরান্ । ত্বমেব কল্পনাজালং তৎকল্পং কুরুষে মনঃ ।। ১৯
इच्छाज्ञानक्रियारूपा परसंवित्स्वरूपिणी । निष्कला निर्म्मला नित्या निराकारा निरञ्जना ॥२०
ইচ্ছাজ্ঞানক্রিয়ারূপা পরসংবিৎস্বরূপিণী । নিষ্কলা নির্ম্মলা নিত্যা নিরাকারা নিরঞ্জনা ।। ২০
निरन्तरा निरातङ्का निरालम्वा निरामाया । तवैवं महिमानं हि को वर्णयितुमीशते ॥२१
নিরন্তরা নিরাতঙ্কা নিরালম্বা নিরামায়া । তবৈবং মহিমানং হি কো বর্ণয়িতুমীশতে ।। ২১
वन्दे निर्भिन्नषट्चक्र-द्वादशान्तर्व्विहारिणीम् । अनाहतध्वनिमयीं विन्दुनादकलात्मिकाम् ॥२२
বন্দে নির্ভিন্নষট্চক্র-দ্বাদশান্তর্ব্বিহারিণীম্ । অনাহতধ্বনিময়ীং বিন্দুনাদকলাত্মিকাম্ ।। ২২
मातस्त्वं पूर्णशीतांशुगलत्पीयुषवाहिनी । पुञ्चासि वत्सले वालान् सनकादीन् दिगम्वरान् ॥२३
মাতস্ত্বং পূর্ণশীতাংশুগলৎপীযুষবাহিনী । পুঞ্চাসি বৎসলে বালান্ সনকাদীন্ দিগম্বরান্ ।। ২৩
अनुस्यूता शिवा संविज्जाग्रत्स्वप्नसुयुप्तियू । तुरीयायां वर्त्तमाना दयासूनृतसन्धिषु ॥२४
অনুস্যূতা শিবা সংবিজ্জাগ্রৎস্বপ্নসুযুপ্তিযূ । তুরীয়ায়াং বর্ত্তমানা দয়াসূনৃতসন্ধিষু ।। ২৪
ददासि प्राणिनां सर्व्वाः सततं व्रह्मसम्पदः । संहृत्य तत्त्वसङ्घातं तुरीयातीतया त्व्यया ॥२५
দদাসি প্রাণিনাং সর্ব্বাঃ সততং ব্রহ্মসম্পদঃ । সংহৃত্য তত্ত্বসঙ্ঘাতং তুরীয়াতীতয়া ত্ব্যয়া ।। ২৫
योगिनां विम्वतादात्म्यं दीयते निर्व्विकल्पया । परां नमामि पश्यन्तीं मध्यमां वैखरीमपि ॥२६
যোগিনাং বিম্বতাদাত্ম্যং দীয়তে নির্ব্বিকল্পয়া । পরাং নমামি পশ্যন্তীং মধ্যমাং বৈখরীমপি ।। ২৬
रूपाणि देवि गृह्णासि जगत्सन्त्राणहेतवे । त्वं व्राह्मी वैष्णवी च त्वं माहेशी च त्वमम्विके ॥२७
রূপাণি দেবি গৃহ্ণাসি জগৎসন্ত্রাণহেতবে । ত্বং ব্রাহ্মী বৈষ্ণবী চ ত্বং মাহেশী চ ত্বমম্বিকে ।। ২৭
वाराही त्वं महालक्षीर्नारसिंही त्वमैन्द्रिका । त्वं कौमारी चण्डिका त्वं लक्ष्मीस्त्वं विश्वपावनी ॥२८
বারাহী ত্বং মহালক্ষীর্নারসিংহী ত্বমৈন্দ্রিকা । ত্বং কৌমারী চণ্ডিকা ত্বং লক্ষ্মীস্ত্বং বিশ্বপাবনী ।। ২৮
सावित्री त्वं जगन्माता शशिनी त्वञ्च रोहिणी । त्वं स्वाहा त्वं स्वधा त्वं हि त्वं सुधा परमेश्वरी ॥२९
সাবিত্রী ত্বং জগন্মাতা শশিনী ত্বঞ্চ রোহিণী । ত্বং স্বাহা ত্বং স্বধা ত্বং হি ত্বং সুধা পরমেশ্বরী ।। ২৯
चण्डमुण्डभुजादण्ड-खण्डदोर्द्दण्डमण्डिते । रक्तवीजगलद्रक्त-पानघूर्णितलोचने ॥३०
চণ্ডমুণ্ডভুজাদণ্ড-খণ্ডদোর্দ্দণ্ডমণ্ডিতে । রক্তবীজগলদ্রক্ত-পানঘূর্ণিতলোচনে ।। ৩০
उन्मत्तमहीषग्रीवोन्मूलकप्रौढ़दोर्युगे । शुम्भासुरमहादैत्यदारणायतविक्रमे ॥३१
উন্মত্তমহীষগ্রীবোন্মূলকপ্রৌঢ়দোর্যুগে । শুম্ভাসুরমহাদৈত্যদারণায়তবিক্রমে ।। ৩১
अनन्तचरिते तुभ्यं नमस्त्रैलोक्यमातृके । भक्तकल्पलते मह्यं प्रसीद परमेश्वरि ॥३२
অনন্তচরিতে তুভ্যং নমস্ত্রৈলোক্যমাতৃকে । ভক্তকল্পলতে মহ্যং প্রসীদ পরমেশ্বরি ।। ৩২
इति तेन स्तुता देवी महालक्ष्मीस्ततः स्वयम् । निजरूपं समास्थाय पुरुषं प्रत्युवाच तम् ॥३३
ইতি তেন স্তুতা দেবী মহালক্ষ্মীস্ততঃ স্বয়ম্ । নিজরূপং সমাস্থায় পুরুষং প্রত্যুবাচ তম্ ।। ৩৩
श्रीलक्ष्मीरुवाच ।
राजपुत्र प्रसन्नाहं वृणीष्व वरमुत्तमम् ॥३४
শ্রীলক্ষ্মীরুবাচ ।
রাজপুত্র প্রসন্নাহং বৃণীষ্ব বরমুত্তমম্ ।। ৩৪
राजपुत्र उवाच ।
पिता मे धरणीपालो वाजिमेधं महाक्रतुम् । कुर्व्वाणो दैवयोगेन रोगाक्रान्तो दिवंययौ । तद्वपुस्तप्ततैलेन शोषयित्वा मया ततः ॥३५
রাজপুত্র উবাচ ।
পিতা মে ধরণীপালো বাজিমেধং মহাক্রতুম্ । কুর্ব্বাণো দৈবযোগেন রোগাক্রান্তো দিবংযযৌ । তদ্বপুস্তপ্ততৈলেন শোষয়িত্বা ময়া ততঃ ।। ৩৫
स्थापितस्तत्र यागोहसौ यथापूर्व्वमवर्त्तत । अथ क्रान्तमहीचक्रो षूपे यागतुरङ्गमः ॥३६
স্থাপিতস্তত্র যাগোহসৌ যথাপূর্ব্বমবর্ত্তত । অথ ক্রান্তমহীচক্রো ষূপে যাগতুরঙ্গমঃ ।। ৩৬
निशीथे वन्धनं हित्वा नीतः केनापि कुत्रचित् । अदृष्ट्वा तद्गतं क्वापि निवृत्तेषु जनेष्वहम् ॥३७
নিশীথে বন্ধনং হিত্বা নীতঃ কেনাপি কুত্রচিৎ । অদৃষ্ট্বা তদ্গতং ক্বাপি নিবৃত্তেষু জনেষ্বহম্ ।। ৩৭
आमन्त्र्य ऋत्विजः सर्व्वाञ्छरणं त्वामुपागतः । प्रसन्ना यदि देवि त्वं तन्मे यागतुरङ्गमः ॥३८
আমন্ত্র্য ঋত্বিজঃ সর্ব্বাঞ্ছরণং ত্বামুপাগতঃ । প্রসন্না যদি দেবি ত্বং তন্মে যাগতুরঙ্গমঃ ।। ৩৮
दृष्टो भवतु यागोहसौ सम्पूर्णो जायते यथा । आनृण्यं मम तातस्य तेन राज्ञो भविष्यति ॥३९
দৃষ্টো ভবতু যাগোহসৌ সম্পূর্ণো জায়তে যথা । আনৃণ্যং মম তাতস্য তেন রাজ্ঞো ভবিষ্যতি ।। ৩৯
तथा कुरु जगद्धात्रि शरणागतवत्सले ॥४०
তথা কুরু জগদ্ধাত্রি শরণাগতবৎসলে ।। ৪০
देव्युवाच ।
मम द्वारं द्विजः सिद्धसमाधिरिति विश्रुतः । ममाज्ञया स ते सर्व्वं कार्य्यं निष्पादयिष्यति । इत्युक्तः श्रीमहालक्ष्म्या ततो राजकुमारकः ॥४१
দেব্যুবাচ ।
মম দ্বারং দ্বিজঃ সিদ্ধসমাধিরিতি বিশ্রুতঃ । মমাজ্ঞয়া স তে সর্ব্বং কার্য্যং নিষ্পাদয়িষ্যতি । ইত্যুক্তঃ শ্রীমহালক্ষ্ম্যা ততো রাজকুমারকঃ ।। ৪১
आजगाम मुनिः सिद्धसमाधिर्यत्र तिष्ठति । प्रणम्य तस्य पादाव्जं कृताञ्जलिरवस्थितः ॥४२
আজগাম মুনিঃ সিদ্ধসমাধির্যত্র তিষ্ঠতি । প্রণম্য তস্য পাদাব্জং কৃতাঞ্জলিরবস্থিতঃ ।। ৪২
तमुवाच ततो विप्रः प्रहितोहसि त्वमन्वया । त्वदीप्सितमिदं सर्व्वं साधयामि विलोकय ॥४३
তমুবাচ ততো বিপ্রঃ প্রহিতোহসি ত্বমন্বয়া । ত্বদীপ্সিতমিদং সর্ব্বং সাধয়ামি বিলোকয় ।। ৪৩
इत्युक्त्वा त्रिदशान् सर्व्वानाचकर्ष स मान्त्रिकः । ऐक्षत क्षितिपालस्य तनयोहसौ तदा सुरान् ॥४४
ইত্যুক্ত্বা ত্রিদশান্ সর্ব্বানাচকর্ষ স মান্ত্রিকঃ । ঐক্ষত ক্ষিতিপালস্য তনয়োহসৌ তদা সুরান্ ।। ৪৪
कृताञ्जलिपुटान् देवान् वेपमानकलेवरान् । अथ तानमरान् सर्व्वान् स्म्वभाषे द्विजोत्तमः ॥४५
কৃতাঞ্জলিপুটান্ দেবান্ বেপমানকলেবরান্ । অথ তানমরান্ সর্ব্বান্ স্ম্বভাষে দ্বিজোত্তমঃ ।। ৪৫
अमुष्य राजपुत्रस्य वाजी यज्ञाय कल्पितः । नीतोहस्ति देवराजेन क्षपायामपहृत्य सः ॥४६
অমুষ্য রাজপুত্রস্য বাজী যজ্ঞায় কল্পিতঃ । নীতোহস্তি দেবরাজেন ক্ষপায়ামপহৃত্য সঃ ।। ৪৬
गीर्व्वाणा अश्वमेवास्य समानयत मा चिरम् । अथ तस्य मुनेर्वाक्याद्देवैर्घज्ञतुरङ्गमः ॥४७
গীর্ব্বাণা অশ্বমেবাস্য সমানয়ত মা চিরম্ । অথ তস্য মুনের্বাক্যাদ্দেবৈর্ঘজ্ঞতুরঙ্গমঃ ।। ৪৭
समर्पितस्ततस्तेन तेहनुज्ञाता दिवौकसः । आकृष्टानमरान् दृष्ट्वा गतं लव्ध्वा तुरङ्गमम् ॥४८
সমর্পিতস্ততস্তেন তেহনুজ্ঞাতা দিবৌকসঃ । আকৃষ্টানমরান্ দৃষ্ট্বা গতং লব্ধ্বা তুরঙ্গমম্ ।। ৪৮
महीपतिसुतो नत्वा तं मुनिं वाक्यमव्रवीत् । आश्चर्य्यमिदमेतत्ते सामर्थ्यमृषिसत्तम ॥४९
মহীপতিসুতো নত্বা তং মুনিং বাক্যমব্রবীৎ । আশ্চর্য্যমিদমেতত্তে সামর্থ্যমৃষিসত্তম ।। ৪৯
कृतं त्वया चित्रमिदं त्रिदशाकर्षणं क्षणात् । हस्तादाकृष्य दत्तो मे यज्ञीयोहयं तुरङ्गमः ॥५०
কৃতং ত্বয়া চিত্রমিদং ত্রিদশাকর্ষণং ক্ষণাৎ । হস্তাদাকৃষ্য দত্তো মে যজ্ঞীয়োহয়ং তুরঙ্গমঃ ।। ৫০
न किञ्चिदपरं षावद्दुष्करं यत् सुरैरपि । प्रभविष्यति तत्कर्तुं भवानेव न चापरः । ५१
ন কিঞ্চিদপরং ষাবদ্দুষ্করং যৎ সুরৈরপি । প্রভবিষ্যতি তৎকর্ত্তুং ভবানেব ন চাপরঃ । ৫১
शृणु विप्र महीपालः पितासीन्मे वृहद्रथः । प्रारव्धहयमेधोहसौ दैवेन निधनं गतः ॥५२
শৃণু বিপ্র মহীপালঃ পিতাসীন্মে বৃহদ্রথঃ । প্রারব্ধহয়মেধোহসৌ দৈবেন নিধনং গতঃ ।। ৫২
अद्यापि तस्य देहोहस्ति तप्ततैलेन शोषितः । तस्य सञ्जीवनं भूयः कर्तुमर्हसि सत्तम ॥५३
অদ্যাপি তস্য দেহোহস্তি তপ্ততৈলেন শোষিতঃ । তস্য সঞ্জীবনং ভূয়ঃ কর্ত্তুমর্হসি সত্তম ।। ৫৩
इत्याकर्ण्य स्मितं कृत्वा स जगाद महामुनिः । यामस्तत्र पिता यत्र तावको यागमण्डपः ॥५४
ইত্যাকর্ণ্য স্মিতং কৃত্বা স জগাদ মহামুনিঃ । যামস্তত্র পিতা যত্র তাবকো যাগমণ্ডপঃ ।। ৫৪
अथागत्य समं तेन तत्र सिद्धसमाधिना । पयोहभिमन्त्र्य विदधे तस्य प्रेतस्य मूर्द्धनि ॥५५
অথাগত্য সমং তেন তত্র সিদ্ধসমাধিনা । পয়োহভিমন্ত্র্য বিদধে তস্য প্রেতস্য মূর্দ্ধনি ।। ৫৫
ततः प्राप नृपः संज्ञामुत्तस्थे वै ददर्श च । स तं पप्रच्छ विप्रेन्द्रं कोहसि धर्म्मेति भूपतिः ॥५६
ততঃ প্রাপ নৃপঃ সংজ্ঞামুত্তস্থে বৈ দদর্শ চ । স তং পপ্রচ্ছ বিপ্রেন্দ্রং কোহসি ধর্ম্মেতি ভূপতিঃ ।। ৫৬
ततो राजसुतः सर्व्वं भूपालाय न्यवेदयत् । स नत्वा व्राह्मणं राजा तं पुनर्द्दत्तजीवितम् ॥५७
ততো রাজসুতঃ সর্ব্বং ভূপালায় ন্যবেদয়ৎ । স নত্বা ব্রাহ্মণং রাজা তং পুনর্দ্দত্তজীবিতম্ ।। ৫৭
वभाषे केन पुण्येन त्वयि शक्तिरलौकिकी । यया मे जीवितं दत्तमाकृष्टाश्च दिवौकसः ॥५८
বভাষে কেন পুণ্যেন ত্বয়ি শক্তিরলৌকিকী । যয়া মে জীবিতং দত্তমাকৃষ্টাশ্চ দিবৌকসঃ ।। ৫৮
यागश्चोद्धरितो विप्र येन मे तन्निरूपय ॥५९
যাগশ্চোদ্ধরিতো বিপ্র যেন মে তন্নিরূপয় ।। ৫৯
इत्युक्तस्तेन विप्रोहसौ जगाद श्लक्ष्णया गिरा । गीतानां द्वादशाध्यायं जपाम्यहमतन्द्रितः । तेन शक्तिरियंराजन् यया प्राप्तोहसि जीवितम् ॥६०
ইত্যুক্তস্তেন বিপ্রোহসৌ জগাদ শ্লক্ষ্ণয়া গিরা । গীতানাং দ্বাদশাধ্যায়ং জপাম্যহমতন্দ্রিতঃ । তেন শক্তিরিয়ংরাজন্ যয়া প্রাপ্তোহসি জীবিতম্ ।। ৬০
एतदाकर्ण्य राजासौ द्वादशाध्यायमुत्तमम् । पपाठ तस्माद्विप्रर्षेः सकाशात् व्राह्मणान्वितम् ॥६१
এতদাকর্ণ্য রাজাসৌ দ্বাদশাধ্যায়মুত্তমম্ । পপাঠ তস্মাদ্বিপ্রর্ষেঃ সকাশাৎ ব্রাহ্মণান্বিতম্ ।। ৬১
तस्याध्यायस्य माहात्म्यात्ते सर्व्वे सद्गतिं ययुः । अन्ये पठित्वा जीवाश्च मुक्तिमापुरहो पराम् ॥६२
তস্যাধ্যায়স্য মাহাত্ম্যাত্তে সর্ব্বে সদ্গতিং যযুঃ । অন্যে পঠিত্বা জীবাশ্চ মুক্তিমাপুরহো পরাম্ ।। ৬২
इति श्रीपाद्मे उत्तरखण्डे गीतामाहात्म्ये द्वादशाध्यायमाहात्म्यं नाम षड़शीत्यधिकशततमोहध्यायः ॥१८६॥
ইতি শ্রীপাদ্মে উত্তরখণ্ডে গীতামাহাত্ম্যে দ্বাদশাধ্যায়মাহাত্ম্যং নাম ষড়শীত্যধিকশততমোহধ্যায়ঃ ।।১৮৬।।
[পদ্মপুরাণ, উত্তর খণ্ড, ১৮৬ অধ্যায়]
_________________________________________1. "Padmapuran, Uttarkhanda (Bengali)" by Veda Vyasa, 1915. Translated by Sri Tarakanta Debasharrma, Krishnadas Shastri and Sriramdas Shastri, edited by Pandit Panchanan Tarkaratna. Bangabasi-Electro-machine edition. Published & printed by Sri Natabar Chakraborty for Bangabasi Karyalay, 38/2 Bhabanicaran Datta Street, Kolkata. First Nababharat Edition, 2013 (with identical page layout). Nababharat Publishers, 72 D, Mahatma Gandhi Road, Kolkata-700009. 1062p.
2. "Padma Puranam, Uttar Khandam & Kriyayogasarkhandam (Sanskrit)" by Veda Vyasa, 1946. Gurumadal Series No.XVIII, Part V. Published by Sri Mansukhray More, Clive Row, Kolkata-1. Printed by Sri Abadhkishore Singha, Gopal Printing Works, 87 A, Raja Dinendra Street, Kolkata-6. Cover & Title page printed by The Bengal Printing Works, Kolkata-1.
Bengali Translation
[Digitised by scanning and then by typing mostly in Notepad using Unicode Bengali "Siyam Rupali" font. Sanskrit verses were first typed in unicode bengali script using English to Bengali transliteration tool "Avro Phonetic Keyboard". Then this sanskrit in bengali script is transliterated to sanskrit in devanagari script using online tools of sanscript or ashtangayoga. Some errors during transliteration like ब् व् are corrected manually.]
Uploaded by rk
<Previous--Contents--Next>Uploaded by rk
No comments:
Post a Comment