7) ज्ञानविज्ञानयोगः महात्म्य
(বাংলা হরফে সংস্কৃত ৩৪'টি শ্লোক)
श्रीभगवानुवाच ।
अथ ते वर्णयिष्यामि सप्तमाध्यायगौरवम् । यदाकर्ण सुधापूरपूर्तिर्भवति कर्णयोः ॥१
শ্রীভগবানুবাচ ।
অথ তে বর্ণয়িষ্যামি সপ্তমাধ্যায়গৌরবম্ । যদাকর্ণ সুধাপূরপূর্ত্তির্ভবতি কর্ণয়োঃ ।। ১
अस्ति पाटलिपुत्राख्यं दुर्गमुत्तुङ्गगोपुरम् । तत्राभुद्व्राह्मणो नाम शङ्कुकर्णो दयार्णवः ॥२
অস্তি পাটলিপুত্রাখ্যং দুর্গমুত্তুঙ্গগোপুরম্ । তত্রাভুদ্ব্রাহ্মণো নাম শঙ্কুকর্ণো দয়ার্ণবঃ ।। ২
वैश्यवृत्तिं समासाद्य धममर्जितवान् वहु । पितृन्न त्ररपयामास पूजयामास नो सुरान् ॥३
বৈশ্যবৃত্তিং সমাসাদ্য ধমমর্জ্জিতবান্ বহু । পিতৃন্ন ত্ররপয়ামাস পূজয়ামাস নো সুরান্ ।। ৩
पार्थिवान् भोजयांश्चक्रे धनार्जनपरायणः । तुरीयपाणिग्रहणमङ्गलार्थं गृहान्तरे ॥४
পার্থিবান্ ভোজয়াংশ্চক্রে ধনার্জ্জনপরায়ণঃ । তুরীয়পাণিগ্রহণমঙ্গলার্থং গৃহান্তরে ।। ৪
तनुजैर्वन्धुभिः सार्द्धं सम्प्रतस्थे कदाचन । रजन्यां घर्मकल्पायां निद्रालोस्तस्य दोस्तले ॥५
তনুজৈর্ব্বন্ধুভিঃ সার্দ্ধং সম্প্রতস্থে কদাচন । রজন্যাং ঘর্ম্মকল্পায়াং নিদ্রালোস্তস্য দোস্তলে ।। ৫
दशति म्म समागत्य दन्दशूकः कुतश्चन । स दष्टामात्रोहसाध्यात्मा मणिमन्त्रौषधादिभिः । क्षणैः कतिपयैरेव गतासुरभवत्ततः ॥६
দশতি ম্ম সমাগত্য দন্দশূকঃ কুতশ্চন । স দষ্টামাত্রোহসাধ্যাত্মা মণিমন্ত্রৌষধাদিভিঃ । ক্ষণৈঃ কতিপয়ৈরেব গতাসুরভবত্ততঃ ।। ৬
पिचुमर्द्ददलैर्नालेरवगुण्ठितविग्रहम् ॥७
পিচুমর্দ্দদলৈর্নালেরবগুণ্ঠিতবিগ্রহম্ ।। ৭
तमारोप्य तरुस्कन्धे सूनवो गृहमाययुः । ततः कालेन वहुना ततो जातः सरीसृपः ॥८
তমারোপ্য তরুস্কন্ধে সূনবো গৃহমাযযুঃ । ততঃ কালেন বহুনা ততো জাতঃ সরীসৃপঃ ।। ৮
तद्वासनानिवद्धात्मा जन्म पूर्वमनुस्मरन् । वञ्चयित्वा सुतानेतान् पूरयामि गृहाद्वहिः ॥९
তদ্বাসনানিবদ্ধাত্মা জন্ম পূর্ব্বমনুস্মরন্ । বঞ্চয়িত্বা সুতানেতান্ পূরয়ামি গৃহাদ্বহিঃ ।। ৯
आत्मनः कोटिसंख्याकं यत्रास्ते स्थापितं वसु । ततो नारायणवलिं श्रद्धया परयान्विताः ॥१०
আত্মনঃ কোটিসংখ্যাকং যত্রাস্তে স্থাপিতং বসু । ততো নারায়ণবলিং শ্রদ্ধয়া পরয়ান্বিতাঃ ।। ১০
कृतवन्तः परेतस्य सूनवो हि द्विजन्मनः । एकदा स्वप्नमागत्य पीड़ितः सर्पजन्मना ॥११
কৃতবন্তঃ পরেতস্য সূনবো হি দ্বিজন্মনঃ । একদা স্বপ্নমাগত্য পীড়িতঃ সর্পজন্মনা ।। ১১
अभाषयन्मनोवृत्तं पुत्राणामग्रतः पिता । ततस्ते प्रातरुत्थाय परं विस्मयमोहिताः ॥१२
অভাষয়ন্মনোবৃত্তং পুত্রাণামগ্রতঃ পিতা । ততস্তে প্রাতরুত্থায় পরং বিস্ময়মোহিতাঃ ।। ১২
इतरेतरमाख्याय पर्यन्तन्ते निरङ्कुशाः । एकस्तत्र पितृस्नेहादुदव्धर्तुमपि वाञ्छति ॥१३
ইতরেতরমাখ্যায় পর্য্যন্তন্তে নিরঙ্কুশাঃ । একস্তত্র পিতৃস্নেহাদুদব্ধর্ত্তুমপি বাঞ্ছতি ।। ১৩
अन्यो द्रविणलोभेन निहन्तुं सर्पमीहते । इतरस्तु पितृस्नेह-रसमोहितमानसः ॥१४
অন্যো দ্রবিণলোভেন নিহন্তুং সর্পমীহতে । ইতরস্তু পিতৃস্নেহ-রসমোহিতমানসঃ ।। ১৪
किंवा अहिमयो न स्याच्छोचन् रोदिति केवलम् । मध्यमस्तु ततः पुत्रो वञ्चयित्वा सहदरौ ॥१५
কিংবা অহিময়ো ন স্যাচ্ছোচন্ রোদিতি কেবলম্ । মধ্যমস্তু ততঃ পুত্রো বঞ্চয়িত্বা সহদরৌ ।। ১৫
केनापि छद्मनोत्थाय जगाम निजमालयम् । ततः शनैः समाहूय गृहिणीं गुणशालिनीम ॥१६
কেনাপি ছদ্মনোত্থায় জগাম নিজমালয়ম্ । ততঃ শনৈঃ সমাহূয় গৃহিণীং গুণশালিনীম ।। ১৬
कुद्दालहस्तो निरगाद्यत्रास्ते पन्नगः पिता । तेनाविदितवित्तेन चिह्नैर्निश्चित्य तत्त्वतः ॥१७
কুদ্দালহস্তো নিরগাদ্যত্রাস্তে পন্নগঃ পিতা । তেনাবিদিতবিত্তেন চিহ্নৈর্নিশ্চিত্য তত্ত্বতঃ ।। ১৭
स्थानमागत्य तं हन्तुं वल्मीकं लोभवुद्धितः । भार्योत्सार्येते मृत्स्ना स्वयं तेन च खन्यते ॥१८
স্থানমাগত্য তং হন্তুং বল্মীকং লোভবুদ্ধিতঃ । ভার্য্যোৎসার্য্যতে মৃৎস্না স্বয়ং তেন চ খন্যতে ।। ১৮
निखन्यमानादत्युग्रो वल्मीकादहिरुत्थितः । ततो गरलगण्डूषैर्निगतैरतिदुःसहैः ॥१९
নিখন্যমানাদত্যুগ্রো বল্মীকাদহিরুত্থিতঃ । ততো গরলগণ্ডূষৈর্নিগতৈরতিদুঃসহৈঃ ।। ১৯
गिरः स कथयाञ्चक्रे फणी फूत्कारमारुतैः ॥२०
গিরঃ স কথয়াঞ্চক্রে ফণী ফূৎকারমারুতৈঃ ।। ২০
अहिरुवाच ।
कस्त्वं किमर्थमायातः कथं वा खन्यते विलम् । केन वा प्रहितो मूढ़ तदाख्याहि ममाग्रतः ॥२१
অহিরুবাচ ।
কস্ত্বং কিমর্থমায়াতঃ কথং বা খন্যতে বিলম্ । কেন বা প্রহিতো মূঢ় তদাখ্যাহি মমাগ্রতঃ ।। ২১
पुत्र उवाच ।
पुत्रस्तेहहं शिवो नाम हेमग्रहणकौतुकी । आगतो रात्रिलव्धस्य स्वप्नस्य तु सुविस्मितः ॥२२
পুত্র উবাচ ।
পুত্রস্তেহহং শিবো নাম হেমগ্রহণকৌতুকী । আগতো রাত্রিলব্ধস্য স্বপ্নস্য তু সুবিস্মিতঃ ।। ২২
महादेव उवाच ।
इत्थमाकर्ण्य पुत्रस्य गिरं लोकविगर्हिताम् । वक्तुमारभत स्पष्टं श्वसन्नुच्चैः फणी तदा ॥२३
মহাদেব উবাচ ।
ইত্থমাকর্ণ্য পুত্রস্য গিরং লোকবিগর্হিতাম্ । বক্তুমারভত স্পষ্টং শ্বসন্নুচ্চৈঃ ফণী তদা ।। ২৩
सर्प उवाच ।
यदि पुत्रोहसि मे तुर्णं मामुन्मोचय वन्धनात् । निक्षेपार्थाय सञ्जातं पन्नगं पूर्वजन्मनः ॥२४
সর্প উবাচ ।
যদি পুত্রোহসি মে তুর্ণং মামুন্মোচয় বন্ধনাৎ । নিক্ষেপার্থায় সঞ্জাতং পন্নগং পূর্ব্বজন্মনঃ ।। ২৪
पुत्र उवाच ।
पितः कथं ते मुक्तिः स्यादित्याचक्ष्व ममाग्रतः । परित्यक्त्वाखिलं लोकमागतोहस्मि यथा निशि ॥२५
পুত্র উবাচ ।
পিতঃ কথং তে মুক্তিঃ স্যাদিত্যাচক্ষ্ব মমাগ্রতঃ । পরিত্যক্ত্বাখিলং লোকমাগতোহস্মি যথা নিশি ।। ২৫
पितोवाच ।
न तीर्थानि न दानानि न तपांसि न चाध्वराः । मामुन्मोचयितुं पुत्र प्रभवन्ति च सर्वथा ॥२६
পিতোবাচ ।
ন তীর্থানি ন দানানি ন তপাংসি ন চাধ্বরাঃ । মামুন্মোচয়িতুং পুত্র প্রভবন্তি চ সর্ব্বথা ।। ২৬
गीतानां सप्तमाध्यायमन्तरेण सुधामयम् । जन्तोर्जरामृत्युदुःखनिराकरणकारणम् ॥२७
গীতানাং সপ্তমাধ্যায়মন্তরেণ সুধাময়ম্ । জন্তোর্জ্জরামৃত্যুদুঃখনিরাকরণকারণম্ ।। ২৭
सप्तमाध्यायिनं विप्रं मदीये श्राद्धवासरे । भोजय श्रद्धया पुत्र तेन मुक्तिर्न संशयः । २८
সপ্তমাধ্যায়িনং বিপ্রং মদীয়ে শ্রাদ্ধবাসরে । ভোজয় শ্রদ্ধয়া পুত্র তেন মুক্তির্ন সংশয়ঃ । ২৮
अन्यानपि द्विजान् वत्स वेदविद्याविशारदान् । सम्भोजय यथाशक्ति परमश्रद्धयान्वितः ॥२९
অন্যানপি দ্বিজান্ বৎস বেদবিদ্যাবিশারদান্ । সম্ভোজয় যথাশক্তি পরমশ্রদ্ধয়ান্বিতঃ ।। ২৯
इत्याकर्ण्य पितुर्वाक्यमुरगत्वमूपेयुषः । ते सर्वे सूनवोहकुर्वन् यथादिष्टं ततो हधिकम् ॥३०
ইত্যাকর্ণ্য পিতুর্ব্বাক্যমুরগত্বমূপেযুষঃ । তে সর্ব্বে সূনবোহকুর্ব্বন্ যথাদিষ্টং ততো হধিকম্ ।। ৩০
शङ्कुकर्णस्ततः श्रीमानुत्सृज्य तनुमौरगीम् । कृत्वा विभागं पुत्राणां दिव्यं देहमुपाददे ॥३१
শঙ্কুকর্ণস্ততঃ শ্রীমানুৎসৃজ্য তনুমৌরগীম্ । কৃত্বা বিভাগং পুত্রাণাং দিব্যং দেহমুপাদদে ।। ৩১
विभज्य दत्तं पित्रायद द्रव्यं तत्कोटिसंख्यया । तेन ते सूनवः सर्वे सुमृदुः साधुवृत्तयः । ३२
বিভজ্য দত্তং পিত্রাযদ দ্রব্যং তৎকোটিসংখ্যয়া । তেন তে সূনবঃ সর্ব্বে সুমৃদুঃ সাধুবৃত্তয়ঃ । ৩২
वापीकूपसरोयज्ञ-देवप्रासादहेतवे । अन्नशालां ततः कुर्वन् पुत्रान्ते धर्मवुद्धयः ॥३३
বাপীকূপসরোযজ্ঞ-দেবপ্রাসাদহেতবে । অন্নশালাং ততঃ কুর্ব্বন্ পুত্রান্তে ধর্ম্মবুদ্ধয়ঃ ।। ৩৩
सप्तमाध्यायजपतो मुक्तिभाजोहभवंस्तत । अष्टमिष्टतमं ज्ञात्वा निर्वाणार्पितदृष्टयः ॥३४
সপ্তমাধ্যায়জপতো মুক্তিভাজোহভবংস্তত । অষ্টমিষ্টতমং জ্ঞাত্বা নির্ব্বাণার্পিতদৃষ্টয়ঃ ।। ৩৪
इति श्रीपाद्मे उत्तरखण्डे गीतामाहात्म्ये सप्तमाध्यायमाहात्म्यं नाम एकाशीत्यधिकशततमोहध्यायः ॥१८१॥
ইতি শ্রীপাদ্মে উত্তরখণ্ডে গীতামাহাত্ম্যে সপ্তমাধ্যায়মাহাত্ম্যং নাম একাশীত্যধিকশততমোহধ্যায়ঃ ।।১৮১।।
अथ ते वर्णयिष्यामि सप्तमाध्यायगौरवम् । यदाकर्ण सुधापूरपूर्तिर्भवति कर्णयोः ॥१
শ্রীভগবানুবাচ ।
অথ তে বর্ণয়িষ্যামি সপ্তমাধ্যায়গৌরবম্ । যদাকর্ণ সুধাপূরপূর্ত্তির্ভবতি কর্ণয়োঃ ।। ১
अस्ति पाटलिपुत्राख्यं दुर्गमुत्तुङ्गगोपुरम् । तत्राभुद्व्राह्मणो नाम शङ्कुकर्णो दयार्णवः ॥२
অস্তি পাটলিপুত্রাখ্যং দুর্গমুত্তুঙ্গগোপুরম্ । তত্রাভুদ্ব্রাহ্মণো নাম শঙ্কুকর্ণো দয়ার্ণবঃ ।। ২
वैश्यवृत्तिं समासाद्य धममर्जितवान् वहु । पितृन्न त्ररपयामास पूजयामास नो सुरान् ॥३
বৈশ্যবৃত্তিং সমাসাদ্য ধমমর্জ্জিতবান্ বহু । পিতৃন্ন ত্ররপয়ামাস পূজয়ামাস নো সুরান্ ।। ৩
पार्थिवान् भोजयांश्चक्रे धनार्जनपरायणः । तुरीयपाणिग्रहणमङ्गलार्थं गृहान्तरे ॥४
পার্থিবান্ ভোজয়াংশ্চক্রে ধনার্জ্জনপরায়ণঃ । তুরীয়পাণিগ্রহণমঙ্গলার্থং গৃহান্তরে ।। ৪
तनुजैर्वन्धुभिः सार्द्धं सम्प्रतस्थे कदाचन । रजन्यां घर्मकल्पायां निद्रालोस्तस्य दोस्तले ॥५
তনুজৈর্ব্বন্ধুভিঃ সার্দ্ধং সম্প্রতস্থে কদাচন । রজন্যাং ঘর্ম্মকল্পায়াং নিদ্রালোস্তস্য দোস্তলে ।। ৫
दशति म्म समागत्य दन्दशूकः कुतश्चन । स दष्टामात्रोहसाध्यात्मा मणिमन्त्रौषधादिभिः । क्षणैः कतिपयैरेव गतासुरभवत्ततः ॥६
দশতি ম্ম সমাগত্য দন্দশূকঃ কুতশ্চন । স দষ্টামাত্রোহসাধ্যাত্মা মণিমন্ত্রৌষধাদিভিঃ । ক্ষণৈঃ কতিপয়ৈরেব গতাসুরভবত্ততঃ ।। ৬
पिचुमर्द्ददलैर्नालेरवगुण्ठितविग्रहम् ॥७
পিচুমর্দ্দদলৈর্নালেরবগুণ্ঠিতবিগ্রহম্ ।। ৭
तमारोप्य तरुस्कन्धे सूनवो गृहमाययुः । ततः कालेन वहुना ततो जातः सरीसृपः ॥८
তমারোপ্য তরুস্কন্ধে সূনবো গৃহমাযযুঃ । ততঃ কালেন বহুনা ততো জাতঃ সরীসৃপঃ ।। ৮
तद्वासनानिवद्धात्मा जन्म पूर्वमनुस्मरन् । वञ्चयित्वा सुतानेतान् पूरयामि गृहाद्वहिः ॥९
তদ্বাসনানিবদ্ধাত্মা জন্ম পূর্ব্বমনুস্মরন্ । বঞ্চয়িত্বা সুতানেতান্ পূরয়ামি গৃহাদ্বহিঃ ।। ৯
आत्मनः कोटिसंख्याकं यत्रास्ते स्थापितं वसु । ततो नारायणवलिं श्रद्धया परयान्विताः ॥१०
আত্মনঃ কোটিসংখ্যাকং যত্রাস্তে স্থাপিতং বসু । ততো নারায়ণবলিং শ্রদ্ধয়া পরয়ান্বিতাঃ ।। ১০
कृतवन्तः परेतस्य सूनवो हि द्विजन्मनः । एकदा स्वप्नमागत्य पीड़ितः सर्पजन्मना ॥११
কৃতবন্তঃ পরেতস্য সূনবো হি দ্বিজন্মনঃ । একদা স্বপ্নমাগত্য পীড়িতঃ সর্পজন্মনা ।। ১১
अभाषयन्मनोवृत्तं पुत्राणामग्रतः पिता । ततस्ते प्रातरुत्थाय परं विस्मयमोहिताः ॥१२
অভাষয়ন্মনোবৃত্তং পুত্রাণামগ্রতঃ পিতা । ততস্তে প্রাতরুত্থায় পরং বিস্ময়মোহিতাঃ ।। ১২
इतरेतरमाख्याय पर्यन्तन्ते निरङ्कुशाः । एकस्तत्र पितृस्नेहादुदव्धर्तुमपि वाञ्छति ॥१३
ইতরেতরমাখ্যায় পর্য্যন্তন্তে নিরঙ্কুশাঃ । একস্তত্র পিতৃস্নেহাদুদব্ধর্ত্তুমপি বাঞ্ছতি ।। ১৩
अन्यो द्रविणलोभेन निहन्तुं सर्पमीहते । इतरस्तु पितृस्नेह-रसमोहितमानसः ॥१४
অন্যো দ্রবিণলোভেন নিহন্তুং সর্পমীহতে । ইতরস্তু পিতৃস্নেহ-রসমোহিতমানসঃ ।। ১৪
किंवा अहिमयो न स्याच्छोचन् रोदिति केवलम् । मध्यमस्तु ततः पुत्रो वञ्चयित्वा सहदरौ ॥१५
কিংবা অহিময়ো ন স্যাচ্ছোচন্ রোদিতি কেবলম্ । মধ্যমস্তু ততঃ পুত্রো বঞ্চয়িত্বা সহদরৌ ।। ১৫
केनापि छद्मनोत्थाय जगाम निजमालयम् । ततः शनैः समाहूय गृहिणीं गुणशालिनीम ॥१६
কেনাপি ছদ্মনোত্থায় জগাম নিজমালয়ম্ । ততঃ শনৈঃ সমাহূয় গৃহিণীং গুণশালিনীম ।। ১৬
कुद्दालहस्तो निरगाद्यत्रास्ते पन्नगः पिता । तेनाविदितवित्तेन चिह्नैर्निश्चित्य तत्त्वतः ॥१७
কুদ্দালহস্তো নিরগাদ্যত্রাস্তে পন্নগঃ পিতা । তেনাবিদিতবিত্তেন চিহ্নৈর্নিশ্চিত্য তত্ত্বতঃ ।। ১৭
स्थानमागत्य तं हन्तुं वल्मीकं लोभवुद्धितः । भार्योत्सार्येते मृत्स्ना स्वयं तेन च खन्यते ॥१८
স্থানমাগত্য তং হন্তুং বল্মীকং লোভবুদ্ধিতঃ । ভার্য্যোৎসার্য্যতে মৃৎস্না স্বয়ং তেন চ খন্যতে ।। ১৮
निखन्यमानादत्युग्रो वल्मीकादहिरुत्थितः । ततो गरलगण्डूषैर्निगतैरतिदुःसहैः ॥१९
নিখন্যমানাদত্যুগ্রো বল্মীকাদহিরুত্থিতঃ । ততো গরলগণ্ডূষৈর্নিগতৈরতিদুঃসহৈঃ ।। ১৯
गिरः स कथयाञ्चक्रे फणी फूत्कारमारुतैः ॥२०
গিরঃ স কথয়াঞ্চক্রে ফণী ফূৎকারমারুতৈঃ ।। ২০
अहिरुवाच ।
कस्त्वं किमर्थमायातः कथं वा खन्यते विलम् । केन वा प्रहितो मूढ़ तदाख्याहि ममाग्रतः ॥२१
অহিরুবাচ ।
কস্ত্বং কিমর্থমায়াতঃ কথং বা খন্যতে বিলম্ । কেন বা প্রহিতো মূঢ় তদাখ্যাহি মমাগ্রতঃ ।। ২১
पुत्र उवाच ।
पुत्रस्तेहहं शिवो नाम हेमग्रहणकौतुकी । आगतो रात्रिलव्धस्य स्वप्नस्य तु सुविस्मितः ॥२२
পুত্র উবাচ ।
পুত্রস্তেহহং শিবো নাম হেমগ্রহণকৌতুকী । আগতো রাত্রিলব্ধস্য স্বপ্নস্য তু সুবিস্মিতঃ ।। ২২
महादेव उवाच ।
इत्थमाकर्ण्य पुत्रस्य गिरं लोकविगर्हिताम् । वक्तुमारभत स्पष्टं श्वसन्नुच्चैः फणी तदा ॥२३
মহাদেব উবাচ ।
ইত্থমাকর্ণ্য পুত্রস্য গিরং লোকবিগর্হিতাম্ । বক্তুমারভত স্পষ্টং শ্বসন্নুচ্চৈঃ ফণী তদা ।। ২৩
सर्प उवाच ।
यदि पुत्रोहसि मे तुर्णं मामुन्मोचय वन्धनात् । निक्षेपार्थाय सञ्जातं पन्नगं पूर्वजन्मनः ॥२४
সর্প উবাচ ।
যদি পুত্রোহসি মে তুর্ণং মামুন্মোচয় বন্ধনাৎ । নিক্ষেপার্থায় সঞ্জাতং পন্নগং পূর্ব্বজন্মনঃ ।। ২৪
पुत्र उवाच ।
पितः कथं ते मुक्तिः स्यादित्याचक्ष्व ममाग्रतः । परित्यक्त्वाखिलं लोकमागतोहस्मि यथा निशि ॥२५
পুত্র উবাচ ।
পিতঃ কথং তে মুক্তিঃ স্যাদিত্যাচক্ষ্ব মমাগ্রতঃ । পরিত্যক্ত্বাখিলং লোকমাগতোহস্মি যথা নিশি ।। ২৫
पितोवाच ।
न तीर्थानि न दानानि न तपांसि न चाध्वराः । मामुन्मोचयितुं पुत्र प्रभवन्ति च सर्वथा ॥२६
পিতোবাচ ।
ন তীর্থানি ন দানানি ন তপাংসি ন চাধ্বরাঃ । মামুন্মোচয়িতুং পুত্র প্রভবন্তি চ সর্ব্বথা ।। ২৬
गीतानां सप्तमाध्यायमन्तरेण सुधामयम् । जन्तोर्जरामृत्युदुःखनिराकरणकारणम् ॥२७
গীতানাং সপ্তমাধ্যায়মন্তরেণ সুধাময়ম্ । জন্তোর্জ্জরামৃত্যুদুঃখনিরাকরণকারণম্ ।। ২৭
सप्तमाध्यायिनं विप्रं मदीये श्राद्धवासरे । भोजय श्रद्धया पुत्र तेन मुक्तिर्न संशयः । २८
সপ্তমাধ্যায়িনং বিপ্রং মদীয়ে শ্রাদ্ধবাসরে । ভোজয় শ্রদ্ধয়া পুত্র তেন মুক্তির্ন সংশয়ঃ । ২৮
अन्यानपि द्विजान् वत्स वेदविद्याविशारदान् । सम्भोजय यथाशक्ति परमश्रद्धयान्वितः ॥२९
অন্যানপি দ্বিজান্ বৎস বেদবিদ্যাবিশারদান্ । সম্ভোজয় যথাশক্তি পরমশ্রদ্ধয়ান্বিতঃ ।। ২৯
इत्याकर्ण्य पितुर्वाक्यमुरगत्वमूपेयुषः । ते सर्वे सूनवोहकुर्वन् यथादिष्टं ततो हधिकम् ॥३०
ইত্যাকর্ণ্য পিতুর্ব্বাক্যমুরগত্বমূপেযুষঃ । তে সর্ব্বে সূনবোহকুর্ব্বন্ যথাদিষ্টং ততো হধিকম্ ।। ৩০
शङ्कुकर्णस्ततः श्रीमानुत्सृज्य तनुमौरगीम् । कृत्वा विभागं पुत्राणां दिव्यं देहमुपाददे ॥३१
শঙ্কুকর্ণস্ততঃ শ্রীমানুৎসৃজ্য তনুমৌরগীম্ । কৃত্বা বিভাগং পুত্রাণাং দিব্যং দেহমুপাদদে ।। ৩১
विभज्य दत्तं पित्रायद द्रव्यं तत्कोटिसंख्यया । तेन ते सूनवः सर्वे सुमृदुः साधुवृत्तयः । ३२
বিভজ্য দত্তং পিত্রাযদ দ্রব্যং তৎকোটিসংখ্যয়া । তেন তে সূনবঃ সর্ব্বে সুমৃদুঃ সাধুবৃত্তয়ঃ । ৩২
वापीकूपसरोयज्ञ-देवप्रासादहेतवे । अन्नशालां ततः कुर्वन् पुत्रान्ते धर्मवुद्धयः ॥३३
বাপীকূপসরোযজ্ঞ-দেবপ্রাসাদহেতবে । অন্নশালাং ততঃ কুর্ব্বন্ পুত্রান্তে ধর্ম্মবুদ্ধয়ঃ ।। ৩৩
सप्तमाध्यायजपतो मुक्तिभाजोहभवंस्तत । अष्टमिष्टतमं ज्ञात्वा निर्वाणार्पितदृष्टयः ॥३४
সপ্তমাধ্যায়জপতো মুক্তিভাজোহভবংস্তত । অষ্টমিষ্টতমং জ্ঞাত্বা নির্ব্বাণার্পিতদৃষ্টয়ঃ ।। ৩৪
इति श्रीपाद्मे उत्तरखण्डे गीतामाहात्म्ये सप्तमाध्यायमाहात्म्यं नाम एकाशीत्यधिकशततमोहध्यायः ॥१८१॥
ইতি শ্রীপাদ্মে উত্তরখণ্ডে গীতামাহাত্ম্যে সপ্তমাধ্যায়মাহাত্ম্যং নাম একাশীত্যধিকশততমোহধ্যায়ঃ ।।১৮১।।
[পদ্মপুরাণ, উত্তর খণ্ড, ১৮১ অধ্যায়]
_________________________________________1. "Padmapuran, Uttarkhanda (Bengali)" by Veda Vyasa, 1915. Translated by Sri Tarakanta Debasharrma, Krishnadas Shastri and Sriramdas Shastri, edited by Pandit Panchanan Tarkaratna. Bangabasi-Electro-machine edition. Published & printed by Sri Natabar Chakraborty for Bangabasi Karyalay, 38/2 Bhabanicaran Datta Street, Kolkata. First Nababharat Edition, 2013 (with identical page layout). Nababharat Publishers, 72 D, Mahatma Gandhi Road, Kolkata-700009. 1062p.
2. "Padma Puranam, Uttar Khandam & Kriyayogasarkhandam (Sanskrit)" by Veda Vyasa, 1946. Gurumadal Series No.XVIII, Part V. Published by Sri Mansukhray More, Clive Row, Kolkata-1. Printed by Sri Abadhkishore Singha, Gopal Printing Works, 87 A, Raja Dinendra Street, Kolkata-6. Cover & Title page printed by The Bengal Printing Works, Kolkata-1.
Bengali Translation
[Digitised by scanning and then by typing mostly in Notepad using Unicode Bengali "Siyam Rupali" font. Sanskrit verses were first typed in unicode bengali script using English to Bengali transliteration tool "Avro Phonetic Keyboard". Then this sanskrit in bengali script is transliterated to sanskrit in devanagari script using online tools of sanscript or ashtangayoga. Some errors during transliteration like ब् व् are corrected manually.]
Uploaded by rk
<Previous--Contents--Next>Uploaded by rk
No comments:
Post a Comment