5) संन्यासयोगः महात्म्य
(বাংলা হরফে সংস্কৃত ২৪'টি শ্লোক)
श्रीभगवानुवाच ।
पञ्चमस्याधुना देवि माहात्म्यं लोकपूजितम् । कथयामि समासेन सावधाना शृणु प्रिये ॥१
শ্রীভগবানুবাচ ।
পঞ্চমস্যাধুনা দেবি মাহাত্ম্যং লোকপূজিতম্ । কথয়ামি সমাসেন সাবধানা শৃণু প্রিয়ে ।। ১
पिङ्गलो नाम भद्रेषु पुरुकुत्सपुरे द्विजः । अवदाते कुले जातो विश्रुते वेदवादिनाम् ॥२
পিঙ্গলো নাম ভদ্রেষু পুরুকুৎসপুরে দ্বিজঃ । অবদাতে কুলে জাতো বিশ্রুতে বেদবাদিনাম্ ।। ২
कुलोचितानि शास्त्राणि तथा वेदान् विसृज्य सः । तौर्यत्रिके मतिञ्चक्रे वादयन्मूरजादिकम् ॥३
কুলোচিতানি শাস্ত্রাণি তথা বেদান্ বিসৃজ্য সঃ । তৌর্য্যত্রিকে মতিঞ্চক্রে বাদয়ন্মূরজাদিকম্ ।। ৩
कृतश्रमस्ततस्तत्र गीते नृत्ये च वादने । परां प्रसिद्धिमासाद्य नृपसद्म विवेश सः ॥४
কৃতশ্রমস্ততস্তত্র গীতে নৃত্যে চ বাদনে । পরাং প্রসিদ্ধিমাসাদ্য নৃপসদ্ম বিবেশ সঃ ।। ৪
समातस्थे स तेनासौ पुरा भूमिभुजासह । परदारानुपाहृत्य वुभुजे ता अनन्यधीः ॥५
সমাতস্থে স তেনাসৌ পুরা ভূমিভুজাসহ । পরদারানুপাহৃত্য বুভুজে তা অনন্যধীঃ ।। ৫
तत उत्सिक्तगर्वोहयं सूचमानो निरङ्कुशः । परच्छिद्राणि चामुष्मै विविक्ते स निरन्तरम् ॥६
তত উৎসিক্তগর্ব্বোহয়ং সূচমানো নিরঙ্কুশঃ । পরচ্ছিদ্রাণি চামুষ্মৈ বিবিক্তে স নিরন্তরম্ ।। ৬
तस्यासीदरुणा नाम भार्या हीनकुलोद्भवा ॥७
তস্যাসীদরুণা নাম ভার্য্যা হীনকুলোদ্ভবা ।। ৭
भ्रमत्यन्वेषयन्ती सा कामुकेन विहारिणी । तमन्त्रायं मन्वाना निशीथिन्यां निजालये ॥८
ভ্রমত্যন্বেষয়ন্তী সা কামুকেন বিহারিণী । তমন্ত্রায়ং মন্বানা নিশীথিন্যাং নিজালয়ে ।। ৮
निजघान शिरश्छित्त्वा निचखान महीतले । वियोजितस्ततः प्राणैरुपेत्य यमसादनम् ॥९
নিজঘান শিরশ্ছিত্ত্বা নিচখান মহীতলে । বিযোজিতস্ততঃ প্রাণৈরুপেত্য যমসাদনম্ ।। ৯
दुर्जयान्नरकान् भुक्ता गृध्रोहभूद्विजने वने । भगन्दरेण रोगेण सापि हित्वा वरां तनुम् ॥१०
দুর্জ্জয়ান্নরকান্ ভুক্তা গৃধ্রোহভূদ্বিজনে বনে । ভগন্দরেণ রোগেণ সাপি হিত্বা বরাং তনুম্ ।। ১০
उपेत्य नरकान् घोरान् जज्ञे तत्र वने शुकी । कणानादातुकामान्तां सञ्चरन्ती मितस्ततः ॥११
উপেত্য নরকান্ ঘোরান্ জজ্ঞে তত্র বনে শুকী । কণানাদাতুকামান্তাং সঞ্চরন্তী মিতস্ততঃ ।। ১১
विददार नखैस्तीक्ष्वैर्गृध्रो वैरमनुस्मरन् । नृकपाले पयःपूर्णे निपतन्तीं ततः शुकीम् ॥१२
বিদদার নখৈস্তীক্ষ্বৈর্গৃধ্রো বৈরমনুস্মরন্ । নৃকপালে পয়ঃপূর্ণে নিপতন্তীং ততঃ শুকীম্ ।। ১২
अभिदुद्राव गृध्रो हपि निजघ्ने स च जालिकैः । पत्नी वियोजिता प्राणैर्नृकपालजले ततः ॥१३
অভিদুদ্রাব গৃধ্রো হপি নিজঘ্নে স চ জালিকৈঃ । পত্নী বিযোজিতা প্রাণৈর্নৃকপালজলে ততঃ ।। ১৩
तत्रैव निममज्जासावेत्य क्रूरतरः खगः । पितृलोकं प्रपेदाते नीतौ तौ यमकिङ्करै । प्राक्कृत्नग दुष्कृतं कर्म स्मरन्तौ भयभागिनौ ॥१४
তত্রৈব নিমমজ্জাসাবেত্য ক্রূরতরঃ খগঃ । পিতৃলোকং প্রপেদাতে নীতৌ তৌ যমকিঙ্করৈ । প্রাক্কৃত্নগ দুষ্কৃতং কর্ম্ম স্মরন্তৌ ভয়ভাগিনৌ ।। ১৪
ततोः यमः समालोक्य तयोः कर्म जुगुप्सितम् । अकस्मादेव तत्स्नानान्मरणे सुकृतः महत् ॥१५
ততোঃ যমঃ সমালোক্য তয়োঃ কর্ম্ম জুগুপ্সিতম্ । অকস্মাদেব তৎস্নানান্মরণে সুকৃতঃ মহৎ ।। ১৫
अनुजज्ञे ततो लोकमीप्सितं गन्तुमेतयोः । महापातकसङ्घातैरपि दुर्द्धर्षमानसौ ॥१६
অনুজজ্ঞে ততো লোকমীপ্সিতং গন্তুমেতয়োঃ । মহাপাতকসঙ্ঘাতৈরপি দুর্দ্ধর্ষমানসৌ ।। ১৬
ततो विस्मयापन्नौ स्मृत्वा तौ दुष्कृतं निजम् । उपेत्य प्रणतौ भूत्वा वैवस्वतमपृच्छताम् ॥१७
ততো বিস্ময়াপন্নৌ স্মৃত্বা তৌ দুষ্কৃতং নিজম্ । উপেত্য প্রণতৌ ভূত্বা বৈবস্বতমপৃচ্ছতাম্ ।। ১৭
सञ्चितं दुष्कृतं पूर्वमावाभ्यामपि गर्हितम् । लोकानामीप्सितानान्त को हेतुस्तद्वदस्व नौ ॥१८
সঞ্চিতং দুষ্কৃতং পূর্ব্বমাবাভ্যামপি গর্হিতম্ । লোকানামীপ্সিতানান্ত কো হেতুস্তদ্বদস্ব নৌ ।। ১৮
एवमुक्तस्ततस्ताभ्यामाह वैवस्वतो वचः । आसीद् गङ्गातटे नाम्ना वटुर्व्रह्मविदुत्तमः ॥१९
এবমুক্তস্ততস্তাভ্যামাহ বৈবস্বতো বচঃ । আসীদ্ গঙ্গাতটে নাম্না বটুর্ব্রহ্মবিদুত্তমঃ ।। ১৯
एकाकी निर्ममः शान्तो वीतरागो विमत्सरः । गीतानां पञ्चमाध्यायमावर्तयति सर्वदा ॥२०
একাকী নির্ম্মমঃ শান্তো বীতরাগো বিমৎসরঃ । গীতানাং পঞ্চমাধ্যায়মাবর্ত্তয়তি সর্ব্বদা ।। ২০
तेन पुण्येन भूतात्मा वुद्धा व्रह्म सनातनम् । पापीयानपि यं श्रुत्वा तनुमुत्सृष्टवानसौ ॥२१
তেন পুণ্যেন ভূতাত্মা বুদ্ধা ব্রহ্ম সনাতনম্ । পাপীয়ানপি যং শ্রুত্বা তনুমুৎসৃষ্টবানসৌ ।। ২১
निर्मलीकृतदेहस्य गीताभिर्भावितात्मनः । तत्कपालजलं प्राप्य युवां यातौ पवित्राम् । २२
নির্ম্মলীকৃতদেহস্য গীতাভির্ভাবিতাত্মনঃ । তৎকপালজলং প্রাপ্য যুবাং যাতৌ পবিত্রাম্ । ২২
तद्गच्छतं युवां लोकान्मनोरथपथि स्थितान् । गीतानां पञ्चमाध्यायमाहात्म्येन पवित्रितौ । २३
তদ্গচ্ছতং যুবাং লোকান্মনোরথপথি স্থিতান্ । গীতানাং পঞ্চমাধ্যায়মাহাত্ম্যেন পবিত্রিতৌ । ২৩
एवं तौ वोधितौ तेन मुदितौ समवर्तिना । व्योमयानं समारुह्य जग्मतुर्वैष्णवं पदम् ॥२४
এবং তৌ বোধিতৌ তেন মুদিতৌ সমবর্ত্তিনা । ব্যোমযানং সমারুহ্য জগ্মতুর্বৈষ্ণবং পদম্ ।। ২৪
इति श्रीपाद्मे उत्तरखण्डे गीतामाहात्म्ये पञ्चमाध्यायमाहात्म्यं नामैकोनाशीत्यधिकशततमोध्यायः ॥१७९॥
ইতি শ্রীপাদ্মে উত্তরখণ্ডে গীতামাহাত্ম্যে পঞ্চমাধ্যায়মাহাত্ম্যং নামৈকোনাশীত্যধিকশততমোধ্যায়ঃ ।।১৭৯।।
पञ्चमस्याधुना देवि माहात्म्यं लोकपूजितम् । कथयामि समासेन सावधाना शृणु प्रिये ॥१
শ্রীভগবানুবাচ ।
পঞ্চমস্যাধুনা দেবি মাহাত্ম্যং লোকপূজিতম্ । কথয়ামি সমাসেন সাবধানা শৃণু প্রিয়ে ।। ১
पिङ्गलो नाम भद्रेषु पुरुकुत्सपुरे द्विजः । अवदाते कुले जातो विश्रुते वेदवादिनाम् ॥२
পিঙ্গলো নাম ভদ্রেষু পুরুকুৎসপুরে দ্বিজঃ । অবদাতে কুলে জাতো বিশ্রুতে বেদবাদিনাম্ ।। ২
कुलोचितानि शास्त्राणि तथा वेदान् विसृज्य सः । तौर्यत्रिके मतिञ्चक्रे वादयन्मूरजादिकम् ॥३
কুলোচিতানি শাস্ত্রাণি তথা বেদান্ বিসৃজ্য সঃ । তৌর্য্যত্রিকে মতিঞ্চক্রে বাদয়ন্মূরজাদিকম্ ।। ৩
कृतश्रमस्ततस्तत्र गीते नृत्ये च वादने । परां प्रसिद्धिमासाद्य नृपसद्म विवेश सः ॥४
কৃতশ্রমস্ততস্তত্র গীতে নৃত্যে চ বাদনে । পরাং প্রসিদ্ধিমাসাদ্য নৃপসদ্ম বিবেশ সঃ ।। ৪
समातस्थे स तेनासौ पुरा भूमिभुजासह । परदारानुपाहृत्य वुभुजे ता अनन्यधीः ॥५
সমাতস্থে স তেনাসৌ পুরা ভূমিভুজাসহ । পরদারানুপাহৃত্য বুভুজে তা অনন্যধীঃ ।। ৫
तत उत्सिक्तगर्वोहयं सूचमानो निरङ्कुशः । परच्छिद्राणि चामुष्मै विविक्ते स निरन्तरम् ॥६
তত উৎসিক্তগর্ব্বোহয়ং সূচমানো নিরঙ্কুশঃ । পরচ্ছিদ্রাণি চামুষ্মৈ বিবিক্তে স নিরন্তরম্ ।। ৬
तस्यासीदरुणा नाम भार्या हीनकुलोद्भवा ॥७
তস্যাসীদরুণা নাম ভার্য্যা হীনকুলোদ্ভবা ।। ৭
भ्रमत्यन्वेषयन्ती सा कामुकेन विहारिणी । तमन्त्रायं मन्वाना निशीथिन्यां निजालये ॥८
ভ্রমত্যন্বেষয়ন্তী সা কামুকেন বিহারিণী । তমন্ত্রায়ং মন্বানা নিশীথিন্যাং নিজালয়ে ।। ৮
निजघान शिरश्छित्त्वा निचखान महीतले । वियोजितस्ततः प्राणैरुपेत्य यमसादनम् ॥९
নিজঘান শিরশ্ছিত্ত্বা নিচখান মহীতলে । বিযোজিতস্ততঃ প্রাণৈরুপেত্য যমসাদনম্ ।। ৯
दुर्जयान्नरकान् भुक्ता गृध्रोहभूद्विजने वने । भगन्दरेण रोगेण सापि हित्वा वरां तनुम् ॥१०
দুর্জ্জয়ান্নরকান্ ভুক্তা গৃধ্রোহভূদ্বিজনে বনে । ভগন্দরেণ রোগেণ সাপি হিত্বা বরাং তনুম্ ।। ১০
उपेत्य नरकान् घोरान् जज्ञे तत्र वने शुकी । कणानादातुकामान्तां सञ्चरन्ती मितस्ततः ॥११
উপেত্য নরকান্ ঘোরান্ জজ্ঞে তত্র বনে শুকী । কণানাদাতুকামান্তাং সঞ্চরন্তী মিতস্ততঃ ।। ১১
विददार नखैस्तीक्ष्वैर्गृध्रो वैरमनुस्मरन् । नृकपाले पयःपूर्णे निपतन्तीं ततः शुकीम् ॥१२
বিদদার নখৈস্তীক্ষ্বৈর্গৃধ্রো বৈরমনুস্মরন্ । নৃকপালে পয়ঃপূর্ণে নিপতন্তীং ততঃ শুকীম্ ।। ১২
अभिदुद्राव गृध्रो हपि निजघ्ने स च जालिकैः । पत्नी वियोजिता प्राणैर्नृकपालजले ततः ॥१३
অভিদুদ্রাব গৃধ্রো হপি নিজঘ্নে স চ জালিকৈঃ । পত্নী বিযোজিতা প্রাণৈর্নৃকপালজলে ততঃ ।। ১৩
तत्रैव निममज्जासावेत्य क्रूरतरः खगः । पितृलोकं प्रपेदाते नीतौ तौ यमकिङ्करै । प्राक्कृत्नग दुष्कृतं कर्म स्मरन्तौ भयभागिनौ ॥१४
তত্রৈব নিমমজ্জাসাবেত্য ক্রূরতরঃ খগঃ । পিতৃলোকং প্রপেদাতে নীতৌ তৌ যমকিঙ্করৈ । প্রাক্কৃত্নগ দুষ্কৃতং কর্ম্ম স্মরন্তৌ ভয়ভাগিনৌ ।। ১৪
ततोः यमः समालोक्य तयोः कर्म जुगुप्सितम् । अकस्मादेव तत्स्नानान्मरणे सुकृतः महत् ॥१५
ততোঃ যমঃ সমালোক্য তয়োঃ কর্ম্ম জুগুপ্সিতম্ । অকস্মাদেব তৎস্নানান্মরণে সুকৃতঃ মহৎ ।। ১৫
अनुजज्ञे ततो लोकमीप्सितं गन्तुमेतयोः । महापातकसङ्घातैरपि दुर्द्धर्षमानसौ ॥१६
অনুজজ্ঞে ততো লোকমীপ্সিতং গন্তুমেতয়োঃ । মহাপাতকসঙ্ঘাতৈরপি দুর্দ্ধর্ষমানসৌ ।। ১৬
ततो विस्मयापन्नौ स्मृत्वा तौ दुष्कृतं निजम् । उपेत्य प्रणतौ भूत्वा वैवस्वतमपृच्छताम् ॥१७
ততো বিস্ময়াপন্নৌ স্মৃত্বা তৌ দুষ্কৃতং নিজম্ । উপেত্য প্রণতৌ ভূত্বা বৈবস্বতমপৃচ্ছতাম্ ।। ১৭
सञ्चितं दुष्कृतं पूर्वमावाभ्यामपि गर्हितम् । लोकानामीप्सितानान्त को हेतुस्तद्वदस्व नौ ॥१८
সঞ্চিতং দুষ্কৃতং পূর্ব্বমাবাভ্যামপি গর্হিতম্ । লোকানামীপ্সিতানান্ত কো হেতুস্তদ্বদস্ব নৌ ।। ১৮
एवमुक्तस्ततस्ताभ्यामाह वैवस्वतो वचः । आसीद् गङ्गातटे नाम्ना वटुर्व्रह्मविदुत्तमः ॥१९
এবমুক্তস্ততস্তাভ্যামাহ বৈবস্বতো বচঃ । আসীদ্ গঙ্গাতটে নাম্না বটুর্ব্রহ্মবিদুত্তমঃ ।। ১৯
एकाकी निर्ममः शान्तो वीतरागो विमत्सरः । गीतानां पञ्चमाध्यायमावर्तयति सर्वदा ॥२०
একাকী নির্ম্মমঃ শান্তো বীতরাগো বিমৎসরঃ । গীতানাং পঞ্চমাধ্যায়মাবর্ত্তয়তি সর্ব্বদা ।। ২০
तेन पुण्येन भूतात्मा वुद्धा व्रह्म सनातनम् । पापीयानपि यं श्रुत्वा तनुमुत्सृष्टवानसौ ॥२१
তেন পুণ্যেন ভূতাত্মা বুদ্ধা ব্রহ্ম সনাতনম্ । পাপীয়ানপি যং শ্রুত্বা তনুমুৎসৃষ্টবানসৌ ।। ২১
निर्मलीकृतदेहस्य गीताभिर्भावितात्मनः । तत्कपालजलं प्राप्य युवां यातौ पवित्राम् । २२
নির্ম্মলীকৃতদেহস্য গীতাভির্ভাবিতাত্মনঃ । তৎকপালজলং প্রাপ্য যুবাং যাতৌ পবিত্রাম্ । ২২
तद्गच्छतं युवां लोकान्मनोरथपथि स्थितान् । गीतानां पञ्चमाध्यायमाहात्म्येन पवित्रितौ । २३
তদ্গচ্ছতং যুবাং লোকান্মনোরথপথি স্থিতান্ । গীতানাং পঞ্চমাধ্যায়মাহাত্ম্যেন পবিত্রিতৌ । ২৩
एवं तौ वोधितौ तेन मुदितौ समवर्तिना । व्योमयानं समारुह्य जग्मतुर्वैष्णवं पदम् ॥२४
এবং তৌ বোধিতৌ তেন মুদিতৌ সমবর্ত্তিনা । ব্যোমযানং সমারুহ্য জগ্মতুর্বৈষ্ণবং পদম্ ।। ২৪
इति श्रीपाद्मे उत्तरखण्डे गीतामाहात्म्ये पञ्चमाध्यायमाहात्म्यं नामैकोनाशीत्यधिकशततमोध्यायः ॥१७९॥
ইতি শ্রীপাদ্মে উত্তরখণ্ডে গীতামাহাত্ম্যে পঞ্চমাধ্যায়মাহাত্ম্যং নামৈকোনাশীত্যধিকশততমোধ্যায়ঃ ।।১৭৯।।
[পদ্মপুরাণ, উত্তর খণ্ড, ১৭৯ অধ্যায়]
_________________________________________1. "Padmapuran, Uttarkhanda (Bengali)" by Veda Vyasa, 1915. Translated by Sri Tarakanta Debasharrma, Krishnadas Shastri and Sriramdas Shastri, edited by Pandit Panchanan Tarkaratna. Bangabasi-Electro-machine edition. Published & printed by Sri Natabar Chakraborty for Bangabasi Karyalay, 38/2 Bhabanicaran Datta Street, Kolkata. First Nababharat Edition, 2013 (with identical page layout). Nababharat Publishers, 72 D, Mahatma Gandhi Road, Kolkata-700009. 1062p.
2. "Padma Puranam, Uttar Khandam & Kriyayogasarkhandam (Sanskrit)" by Veda Vyasa, 1946. Gurumadal Series No.XVIII, Part V. Published by Sri Mansukhray More, Clive Row, Kolkata-1. Printed by Sri Abadhkishore Singha, Gopal Printing Works, 87 A, Raja Dinendra Street, Kolkata-6. Cover & Title page printed by The Bengal Printing Works, Kolkata-1.
Bengali Translation
[Digitised by scanning and then by typing mostly in Notepad using Unicode Bengali "Siyam Rupali" font. Sanskrit verses were first typed in unicode bengali script using English to Bengali transliteration tool "Avro Phonetic Keyboard". Then this sanskrit in bengali script is transliterated to sanskrit in devanagari script using online tools of sanscript or ashtangayoga. Some errors during transliteration like ब् व् are corrected manually.]
Uploaded by rk
<Previous--Contents--Next>Uploaded by rk
No comments:
Post a Comment